Afbeelding
Foto: Frans Paalman

Thuis behandelen in plaats van in het ziekenhuis

Partnerbijdrages

Het komt best vaak voor, misselijkheid tijdens je zwangerschap. Soms is die misselijkheid en het braken zo erg, dat je medicijnen nodig hebt en behandeld wordt in het ziekenhuis. Gynaecoloog Selma Mourad: ‘Sinds kort is een ziekenhuisopname niet meer per se nodig. In samenwerking met het Medisch Coördinatie Bureau van Isala en Thuiszorgorganisaties in de regio kunnen wij deze vrouwen nu thuis behandelen. 

Jaarlijks hebben in Nederland 4.500 duizend vrouwen last van ernstige misselijkheid tijdens de zwangerschap, ook wel hyperemesis gravidarum genoemd. Selma: ‘Vrouwen zijn dan zo misselijk dat ze nauwelijks nog kunnen eten of drinken. Ze verliezen veel vocht en vallen soms zelfs af. De huisarts geeft vaak medicijnen tegen die misselijkheid en braken, maar soms gaat het echt niet meer en komen ze uiteindelijk in het ziekenhuis terecht. De behandeling die wij in het ziekenhuis doen, bestaat uit vocht met glucose toedienen via een infuus en dat kan vaak prima thuis.’ 

Voordat Selma dit plan verder wilde uitwerken, wilde ze zeker weten of vrouwen dit een goed idee vonden. ‘Wij hebben tien vrouwen gebeld die wel opgenomen zijn geweest en iedereen zei: “ja, ik was graag thuis gebleven”. Toen zijn wij het gaan regelen met het Medisch Coördinatie Bureau.’ 

Een zwangere met hevige zwangerschapsmisselijkheid komt voor één consult naar Isala. Selma: ‘Dan kijken wij of deze vrouw thuis behandeld  kan én wil worden. Als er geen taalproblemen of afwijkende bloedwaardes zijn, kan het bijna altijd. Zij krijgen dan een startpakket met infuuszakken mee vanuit de ziekenhuisapotheek en de arts-assistent neem contact op met het Medisch Coördinatie Bureau. Daar regelen zij dat de thuiszorg dezelfde dag nog op de stoep staat om het eerste infuus te geven. Twee keer per dag krijgt de vrouw een nieuw infuus. Daarnaast belt iedere dag een arts om te checken hoe het gaat. Bovendien hebben vrouwen telefoonnummers waarop zij ons altijd kunnen bereiken bij vragen.’

Al vijfenvijftig vrouwen hoefden sinds de start van dit project niet meer opgenomen te worden in het ziekenhuis. Selma: ‘Naast dat het voor hen veel prettiger is om thuis te kunnen blijven, houden wij op deze manier ook bedden vrij in het ziekenhuis voor mensen die het misschien harder nodig hebben. Wat wel opvalt, is dat de gemiddelde ligduur in het ziekenhuis twee dagen was en thuis nu vier tot vijf. Wij denken dat vrouwen voorheen vaak op eigen verzoek te vroeg met ontslag gingen. Gewoon omdat het voor hen niet fijn was in het ziekenhuis. Dus dat wij vrouwen nu thuis kunnen behandelen is een enorme zorgverbetering.’

Luister ook naar de podcast Zorg Dichtbij en het gesprek met Selma. Je vindt deze podcastserie onder andere op Spotify. 

Nick de Vries