Afbeelding
Foto: Koen Meijeringh

Gerards Coronakrabbels: Deel 47: Afspraak

Sport

Het coronavirus regeert. Dikwijls beseffen we nauwelijks wat we meemaken en verlangen we terug naar de goede tijden waarin we leefden als ‘God in Nederland’. Een periode die nog maar even achter ons ligt, maar toch zo ver weg lijkt. In de huidige moeilijke periode probeer ik wat verlichting te brengen met een reeks ‘Coronakrabbels’. Over alledaagse dingen in de wondere wereld waarin het coronavirus voorlopig nog steeds de dienst uitmaakt.

Mijn telefoon rinkelt en even later weer. Ik heb geen tijd om op te nemen. Ik sta op het punt om weg te gaan. Een spontaan bezoekje aan de sportschool behoort momenteel niet tot de mogelijkheden. Alles verloopt via tijdsblokken en ik heb geen tijd te verliezen. Ik gun mezelf nog net even de tijd om te kijken wie mij heeft gebeld. Ik word telefonisch geterroriseerd door onze fotograaf Richard Tennekes. Maar ik kan het hebben. Helemaal van hem en Richard zal vast wel niet voor niets bellen.

In de sportschool tref ik enkele bekenden. Een van deze personen doorbreekt super enthousiast de afstand van 1,5 meter en slaat me op de schouder. Hij is enkele jaren ouder en is vast al geprikt. Ik kan het hem niet vragen. Met een schreeuw verlaat hij de sportschool. Ik ga aan de slag en na een uur is het alweer afgelopen en keer ik huiswaarts.

Ik plof neer op de bank en bedenk me dat ik Richard moet terugbellen. We overleggen en daarna blijft het even stil. “Ik heb een afspraak”, zegt hij opgewekt. “Je hoeft niet te wachten op een oproep. Je moet gewoon via de site van de GGD IJsselland reserveren.” Het doet me denken aan een bericht die ik enkele dagen eerder tegenkwam op internet. Vaccinatiecampagne ligt nog steeds achter’, was de kop van het artikel.

Ik kijk er niet vreemd van op. Heel veel mensen willen zich dolgraag laten vaccineren, maar zitten met smart te wachten op het moment dat een brief van de GGD eindelijk in de brievenbus valt. Maar dat kan anders. Ga naar de site van GGD IJsselland en je hebt zo een afspraak te pakken. Maar het is wel handig als mensen dat weten. Geen wonder dat het vaccinatietempo nog steeds te laag is. Even later zit ik achter mijn iMac. Uit mijn speakers klinkt het in mijn ogen ondergewaardeerde nummer Freedom van Racoon. Freedom, Freedom, Freedom’, zingt Bart van der Heide. Inderdaad Bart, ik ga de vrijheid tegemoet. Hier met die prik.

Ik surf naar www.ijsselland.nl. Ik kies de optie Corona-vaccinatie. Ik zie een kop met de tekst ‘Wie is er aan de beurt? Van oud naar jong’. Ik klik de optie ‘Geboren in of voor 1955 of in 1961 tot en met 1970’ aan. Ik klik het bijgevoegde pijltje aan en zie dat ik inderdaad een afspraak kan plannen. ‘Mensen die geboren zijn in 1969 en 1970 kunnen vanaf 25 mei een afspraak maken voor een vaccinatie met BioNTech/Pfizer of Moderna. Je hoeft de uitnodigingsbrief niet af te wachten. Je kunt direct een afspraak maken via www.coronavaccinatie-afspraak.nl’, staat er te lezen.

Uitgenodigd door deze tekst kom ik in actie. Het inloggen met m’n DigiD geeft even wat problemen, maar het komt goed. Er zijn verschillende keuzemogelijkheden. Ik kies voor de eerste optie. 9 juni en 14 juli in Zwolle. In de hele coronacrisis heb ik me nooit zorgen gemaakt, maar toch overheerst bij mij een euforisch gevoel. Best gek.

Op de achtergrond klinkt een heerlijk skamuziekje van The Slackers, A Long Way Off. Relaxed en zeer toepasselijk. Een coronavaccin leek eerder zo ver weg, maar een prik is voor mij nu heel dichtbij gekomen. Ik stap onder de douche. Even later kleed ik me om. Mijn telefoon pingt twee keer. Ik zie twee bevestigingsberichten in mijn mail. In het normale bedrijfsleven zou het sneller gaan, maar voor de overheid is dit zeker geen slechte score. Ik geef mijn afspeellijst ‘Gerards Verrukkelijke Platenbonanza Pareltjes’ een slinger. Ik hoor Paranoid van Black Sabbath met zanger Ozzy Osbourne en denk aan al die waanideeën over vaccins. “Maak een afspraak, doe het nu maar snel, oh yeah”, zing ik op z’n Ozzy’s, begeleid door het stomende gitaarritme van Tony Iommi. Op naar betere tijden.

Gerard Meijeringh