Afbeelding
Foto: Gemeente Zwartewaterland

Raadscolumn ChristenUnie: ‘In beweging’

Algemeen

Momenteel zitten we thuis midden in een verbouwing. Onze keuken wordt na 35 jaar trouwe dienst vervangen. Nu is een keuken vervangen niet een klusje waarvan je denkt: “dat doen we even.” Dus na enig uitstelgedrag besloten we om te beginnen. Gevolg: veel rommel, veel lawaai en nog meer stof. En wat te denken van alle keuzes die gemaakt moeten worden. Keuzes over de juiste indeling, passende keukenfrontjes, een praktisch werkblad en een mooie vloer. U merkt het wel, allerlei zaken die enig denkwerk vereisen. Vaak verzuchtte ik: waarom zoveel keuze? Het heeft vast te maken met mijn angst om het verkeerde te kiezen. Terwijl ik bezig was met het uitzoeken van de gootsteen en mijmerde over een rvs-variant of toch één in kleur, kwam er een appje binnen. Een doorgestuurd nieuwsbericht: ‘Afghaanse moeder verkocht haar kind om de honger.’ Dat kwam binnen: het raakte me. Daar sta je dan met je gedachten over een nieuwe keuken. Wat een schril contrast. Ik voelde schaamte vanwege mijn materialistische gedrag. Ik werd boos, de aarde biedt voldoende voor alle mensen, maar de mensheid is niet in staat om eerlijk te delen.

Ik ervoer onmacht vanwege mijn beperkte mogelijkheden om iets aan deze problematiek te kunnen veranderen. Tegelijkertijd besefte ik dat ook hier strijd gevoerd moet worden voor gelijke kansen. Ook in Nederland neemt armoede toe, gaan kinderen zonder ontbijt naar school en groeit de sociale ongelijkheid. Dat gaat helaas onze gemeente Zwartewaterland niet voorbij. Er is immers nog steeds een voedselbank nodig.

Daarom is de strijd om recht en gerechtigheid hard nodig en moeten we in beweging blijven en komen. Soms zijn veranderingen niet meteen zichtbaar of merkbaar, maar ook de inzet, de beweging tot die verandering doet er toe. En gelukkig is die beweging in Zwartewaterland op allerlei plekken zichtbaar. Ik denk aan de zorg rondom vluchtelingen, diaconale projecten tegen energiearmoede, zorg voor kwetsbare kinderen, inzamelingsacties, mantelzorgers, groene initiatieven en ga zo maar door. Ook de lokale politici zitten niet stil. Er ligt een nieuw coalitieakkoord waar mooie plannen in verweven zijn. Plannen die voortbouwen op bestaande ontwikkelingen en die nieuwe bewegingen in gang zetten. Mijn eerste raadsperiode ligt voor mij. Ik hoop op een periode vol beweging. Bewegingen die er toe doen. Bewegingen die niet draaien om het ‘ik’, maar inzetten op het ‘wij’. Inmiddels zijn de keuzes voor de keuken gemaakt. Het was opeens niet moeilijk meer.

Alberdine Kijk in de Vegte-Floor
Raadslid ChristenUnie