UFO-programma op ZwartewaterFM
(door Enrico Kolk)
ZWARTSLUIS - Het is donderdagavond, 22.10 uur. Jan Blei en Erwin Noorman leunen even achterover in de studio van ZwartewaterFM. Ze hebben net weer een uur 'Shorelines' gepresenteerd. Een programma rondom ongeïdentificeerde vliegende objecten. In goed Engels: UFO's.
Samen met technicus Thimo Smit bevinden ze zich zo'n twee keer in de maand in de studio voor dat programma. "We zijn net weer begonnen, dit was de derde aflevering", zegt Blei. Het is niet de eerste keer dat hij dit programma op de lokale radio brengt.
Lees het interview in De Stadskoerier Extra
Het Kerstdiner
(door Leo Polhuijs)
ZWARTEWATERLAND - Gezellig met Kerst samen met familie en vrienden uit eten. Dat zit er dit jaar (weer) niet in. Door de coronamaatregelen zit de horeca op slot. Ook als het gaat om een kerstdiner thuis gooit het virus roet in het eten. Deze krant ging de straat op en belde bij een aantal willekeurig gekozen adressen aan met de vraag: “Hoe viert u Kerst?"
Mevrouw Willemsen viert het feest normaal gesproken altijd met familie en vrienden. “De kinderen kwamen altijd op eerste kerstdag maar dit jaar wordt dat dus moeilijk omdat we dan met teveel mensen in huis zouden zijn. We hebben het kerstdiner dit keer maar afgezegd, want anders moet je gaan selecteren: de één wel, de ander niet… Daarom zijn mijn man en ik dit jaar samen thuis.
Ook gezellig hoor, maar het is toch fijner als de kinderen erbij zijn. Op tweede kerstdag gaan we meestal een eind wandelen.”
Lees verder in De Stadskoerier Extra
Jan Blei in column over Kerstdiner
Jan Blei schrijft iedere week een column in De Stadskoerier Extra.
Ma kookt alsof haar leven ervan afhangt: witte bonen in tomatensaus, snijboontjes, met een achterafje dat hemels genoemd mag worden: bitterkoekjes-pudding. Het finale moment is de bijbel-lezing die ik mag verzorgen. Ons gezelschap heeft de buikjes rondgegeten, wat rest is de verzaligde rust van een hemelse kerst. Mijn salvo moet nog komen. Ik sla de Bijbel open, mag zelf bepalen waarover het gaat, en neem me voor de boel een beetje op te stoken. Iedereen is ingedut.
Wanneer ik vervolgens meld dat Paulus met een Boeing-747 richting Damascus is vertrokken, wordt de familie met een ruk wakker. Ze kijken me aan alsof ze het in Keulen horen donderen. Ik ontdek hoe belangrijk woorden zijn, hoe fijn het ook is dat ik woorden vind.
De hele column is te lezen in De Stadskoerier Extra