Gerrit Knol mist menselijke contacten in coronatijd
(door Gerard Meijeringh)
HASSELT - Gerrit Knol is al sinds 2014 actief als wethouder. Vier jaar later kreeg hij in zijn tweede periode sport in zijn portefeuille. Naar alle waarschijnlijkheid is Knol bezig aan zijn laatste jaren als wethouder. In een uitgebreid interview neemt hij verschillende sportzaken onder de loep. Vandaag deel 2 in De Stadskoerier Extra.
Als sportwethouder is het handig als je affiniteit hebt met sport. Daar hoeven we ons bij Gerrit Knol geen zorgen over te maken. “Ik ben op 16-jarige leeftijd met wielrennen begonnen. Dat is een bacil. Dat zit er nog steeds hartstikke dik in”, lacht de 65-jarige wethouder. “Ik heb een aantal jaren wedstrijden gereden. Toen ben ik ermee gestopt vanwege studie. Daarna heb ik een poosje wat minder gefietst. Of ik er een groot talent was? Nee, maar ik kon ik wel goed meekomen. Maar de tijden zijn wel veranderd. 'Je bent hartstikke gek, zou vroeger iedereen hebben gezegd. 'Hoezo fietsen? Ga maar naar school of aan het werk'. Nu spreekt men van een kans. Je ziet wat van de wereld en het is goed voor je ontwikkeling."
10.000 kilometer
Knol benadrukt dat hij breed geïnteresseerd is in sport. “Maar ik doe liever één ding goed dan overal een klein beetje. Het afgelopen jaar heb ik precies 10.000 kilometer gefietst. Ik fiets in principe elke zaterdag vanaf 70 tot en met 250 kilometer, maar soms is dat wel eens lastig met het werk te combineren. Als ik op zaterdag ergens heen moet, dan ga ik een keer ’s morgens of ’s middags of vrijdagavond. Ik train door de week één keer. Ik heb al jarenlang een vast rondje. Dan rijd ik naar de A28 toe. Vervolgens sprint ik voluit tegen de viaduct op. Ik rij weer naar beneden en rij dan richting de Lichtmis naar het volgende viaduct. Tussen die twee viaducten doe ik vier sprintjes. Dan sprint ik voluit tegen het tweede viaduct op. Vervolgens fiets ik terug naar het het eerste viaduct en doe ik alles nog een keer. Alles in een uur tijd.
Eenmaal thuis, ben ik helemaal kapot. Sprinten, maximaal gaan, terug naar je herstel en dan weer opnieuw. Tourfietsers van mijn leeftijd zijn van die diesels. Die zetten ‘m op 31 per uur of 32. Maar die kunnen niet versnellen. En als ze tegen een viaduct op moeten, liggen ze eraf. Klimmen kunnen ze niet. Dit is voor mij de enige manier om zo lang mogelijk mee te kunnen. Leeftijd hou je niet tegen, maar je kunt wel lang goed blijven. Ik wil goed blijven. Zo zit ik een beetje in elkaar.”
Leeftijd hou je niet tegen, maar je kunt wel lang goed blijven.
Sportief zware tijd
Via de gezondheid komen we al snel uit bij de coronacrisis. “Voor verenigingen is het verschrikkelijk moeilijk om leden vast te houden en voor vrijwilligers is het zwaar. Sportief staat alles stil. Het kost straks wel een paar maand om alles weer op te starten.” Volgens Knol weten de meeste verenigingen zich wel te redden. “Maar dat is wel afhankelijk van de vaste lasten. Een aantal verenigingen mist inkomsten vanuit de bar. Voor verenigingen is het lastig. Ik hoop van harte dat we in de tweede helft van het jaar de sport weer volop in beweging hebben."
Volgens Knol heeft de gemeente goede contacten met de verenigingen en worden de verenigingen goed geïnformeerd. “’Alles gaat digitaal. Dat loopt goed, maar weet je wat ik graag zou willen? Dat je weer met iemand aan een tafeltje kunt zitten in de kantine om bij te praten. Dat mis ik. De contacten zijn er wel, maar het menselijk contact ontbreekt.
Buurtsportcoaches
Knol wijst vervolgens nog even op het goede werk van de buursportcoaches. "Tussen de eerste en tweede lockdown hebben zij best veel gedaan om kinderen een programma aan te bieden, in overleg met sportverenigingen. Extra activiteiten om de jeugd weer in beweging te krijgen."
De gemeente Zwartewaterland heeft het aantal buursportcoaches uitgebreid. "De laatste twee jaar hadden we er drie en nu vier. Dit soort mensen heb je nodig om initiatieven te ontplooien. We zien het belang van het jeugd in beweging brengen en de ondersteuning van het gymonderwijs. En daarnaast worden buursportcoaches ook ingezet bij het project bewegend werk. Om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt via sport en bewegen letterlijk weer in beweging te krijgen. En mensen met een beperking laten we met elkaar sporten, een vorm van G-sport. Dat doen buursportcoaches ook. Allemaal leuke projecten: Sport, bewegen, participeren en gezondheid. Het hangt allemaal aan elkaar", aldus Knol.