Jong zijn in coronatijd: Tiego Kolk (19) uit Hasselt
(door Enrico Kolk)
In deze rubriek vragen wij jongeren hoe ze omgaan met de coronamaatregelen en wat de impact daarvan is op hun dagelijkse leven. Vandaag deel 8: Tiego Kolk (19) uit Hasselt.
“Ik vind het niet leuk natuurlijk”, zegt Tiego over de coronatijd. “Maar hoe langer het duurt, hoe meer je je weg erin vindt.” Hij heeft in elk geval al één voordeel ontdekt. “Ik heb nu wel leuke gesprekken met mijn ouders ‘s avonds. Anders loop je altijd door, maar je kunt nu niet zoveel. Dus ik heb nu meer contact met m’n ouders. Dat is misschien wel een voordeel van corona.”
Toch was het ook wel even slikken, toen de eerste maatregelen werden getroffen. “Aan het begin baalde ik er wel heel erg van”, merkt hij op. “Ik was toen net 18 geworden. Dus dan kun je net even gaan stappen in Zwolle, bijvoorbeeld. Maar dat kon toen niet, dat vond ik toch wel pittig.”
Uit onderzoek is gebleken dat meer jongeren depressiviteitsklachten hebben vanwege de lockdowns. “Ik kan wel goed begrijpen dat jongeren depressief worden”, vindt Tiego. “Je mist feestjes en vrienden die je normaal even in de kroeg spreekt. Dus ik snap heel goed dat jongeren daar depressief van worden, omdat ze niemand zien. Sommigen komen niet eens meer naar buiten.”
Zelf wil hij niet bij de pakken neerzitten. “Ik doe wat kan en mag om te voorkomen dat ik in een dipje raak”, vertelt hij. “Je mag met één vriend samen zijn. Maar af en toe kleur ik wel een beetje buiten de lijntjes, soms komt er ook iemand anders bij.”
Je moet later toch tegen je kinderen kunnen vertellen dat je zo’n testje hebt gedaan”
Al bracht de avondklok ook daar weer verandering in. “Vanwege de avondklok zijn m’n ouders ook redelijk streng. Dus als ik ergens ben, dan blijf ik slapen. En we zijn ook weleens een keer tot 4.30 uur doorgegaan.”
Maar dat kan niet altijd. De avondklok noemt hij dan ook als maatregel waar hij het meest last van heeft. “Dat neemt echt heel erg je vrijheid af. Het leek me eerst wel ‘leuk’, het was weer wat nieuws. Maar dat is nu toch wel minder. Ik heb een vriendin en ik kan doordeweeks pas om 18.45 bij haar zijn. Dan heb je nog maar twee uur en een kwartier om wat te doen.”
Stage zorgt ervoor dat hij niet eerder dan 18.00 thuis is. Maar die stage vindt hij wel positief. “Ik heb nu net de eerste maand gehad en vanwege de stage heb ik nu geen onlineles. Dat vond ik ook helemaal niks.”
Zijn stage, bij Schindler in Zwolle, zorgt ervoor dat hij ook weer buiten de deur komt. “Ik ben bezig met de opleiding junior accountmanager en zit nu in m’n laatste jaar. Op stage moet ik klanten mailen, en daar heb je in de eerste periode veel begeleiding nodig. Dus ik mag gelukkig wel veel naar kantoor.”
Tiego mist daarom vooral de vrijdag en zaterdagavonden. “Dat je wat in de club of kroeg staat te drinken met je vrienden. Het plezier maken, dat mis ik echt het meest.”
Een oplossing daarvoor is er wel. “We gaan op zaterdagmiddag nog wel even voetballen en een beetje bierdrinken. Zo kun je toch contact houden met elkaar. Maar we zijn dan wel buiten, we gaan niet ergens binnen zitten.”
Hij vindt dat daar wel iets meer vrijheid zou mogen zijn. “Je mag nu met z’n tweeën of in je eentje zitten. Maar als je allemaal gezond bent, vind ik dat je wel met wat meer mensen mag zitten. Je bent nu jong.”
Gezond is hij zelf al die tijd wel geweest. “Ik heb zelf geen corona gehad en me ook nog niet laten testen. Dat wil ik ook niet onnodig doen, maar het zal vast een keer gebeuren. Eigenlijk lijkt me dat wel lachen. Je moet later toch tegen je kinderen kunnen vertellen dat je zo’n testje hebt gedaan.”