Jong zijn in coronatijd: Olaf Nieborg (18) uit Zwartsluis
(door Enrico Kolk)
In deze rubriek vragen wij jongeren hoe ze omgaan met de coronamaatregelen en wat de impact daarvan is op hun dagelijkse leven. Vandaag deel 9: Olaf Nieborg (18) uit Zwartsluis.
Olaf komt net van de kapper. "Dat voelde heel fijn, het was verlossend", lacht hij. "Het was ook niet meer te doen, oktober was de laatste keer."
En dat is niet het enige wat stilligt. School ook, bijvoorbeeld. “Ik had wel moeite met onlineles”, vertelt hij. “Ik kan de motivatie niet krijgen om voor school bezig te gaan.” Hij vond het daarom altijd fijn toen hij een paar maanden wel naar school mocht. “Ik ga liever naar school dan thuis voor school bezig. De opleiding was bijna klaar, dan wil je snel dingen doen, dingen kunnen vragen en gewoon naar mensen toelopen.”
Uiteindelijk kon hij wel iets doen en is zijn opleiding afgerond. “Dat de finish in zicht was, gaf me doorzettingsvermogen”, legt hij uit. De opleiding tot logistiek medewerker sloot hij af met een stage. Dat leverde hem ook een baan op.
“Ik was er hartstikke blij mee”, blikt Olaf daarop terug. “Je kent daar iedereen en je weet hoe alles werkt. Ik heb een jaar daar rondgelopen en kreeg toen een contract aangeboden gekregen na het einde van de stage.”
Zijn werk gaat daarom gewoon door, in Meppel. Daar moet hij op de brommer naartoe, want een rijbewijs halen was er in de afgelopen maanden ook niet bij. “Maar ik heb zaterdag weer rijles gehad. Het leven is weer een beetje begonnen voor mij”, lacht hij.
Nu de kroegen nog, vindt Olaf. “Want dat mis ik. De gezelligheid met de vrienden daar, bijna iedereen kent elkaar, dus daar raak je ook snel aan de praat. Nu moet je thuiszitten.”
Dat noemt hij jammer. “Maar ik word er niet depressief van. We leven hier in een dorpje, dus je kunt sneller met elkaar afspreken.” Hoewel dat wel minder is. “We zitten nu niet meer echt bij elkaar, maar we hebben wel contact. Af en toe gaan we een stukkie touren met de auto of de fiets. En laatst hebben we met de groep een stuk gelopen."
Videobellen is aan hem niet besteed. “Voor school is dat hartstikke leuk. Maar met de vrienden lijkt me dat niks, echt bij elkaar zijn is veel gezelliger.”
Met de avondklok lukt dat niet. “We hebben nog niet weer bij elkaar gezeten. Maar het lijkt me wel een keer grappig, bijvoorbeeld tot 4.30 uur met elkaar doorgaan.” De avondklok vindt hij een vreemde maatregel. “Van 4.30 tot 20.55 uur kun je ook bij elkaar zitten. Ik weet niet wat dat stukje dan nog helpt.”
Komende zondag wordt hij 19 jaar. “Vorig jaar kon ik mijn verjaardag net wel/net niet vieren. Dat heb ik toen nog wel voor de vrienden en voor de familie gedaan.” Nu is dat anders. “Dat vind ik jammer. Het is altijd leuk om met z’n allen een biertje te drinken en gezelligheid te hebben om met elkaar te kunnen vieren dat je weer een jaartje ouder bent geworden.”
Voor hem betekent het wel dat hij dit jaar voor het eerst voor de Tweede Kamerverkiezingen mag stemmen. "Ik weet nog niet waar ik op ga stemmen, maar ik ga het wel doen”, vertelt hij.
En als het dan toch over politiek gaat: "Ik vind het knap dat Mark Rutte zo koel kan blijven, samen met Hugo de Jonge. Je ziet aan beiden dat ze zich heel graag een keer uit willen leven op mensen die domme vragen stellen. Ze doen het niet, maar je kunt aan de gezichten zien: doe nou eens normaal of stel vragen waarop we net nog geen antwoord hebben gegeven.”