Dik Beens aan het werk achter z'n computer.
Dik Beens aan het werk achter z'n computer. Foto: Gerard Meijeringh

De onmisbare schakel in de sport: Deel 4: Dik Beens

(door Gerard Meijeringh)

GENEMUIDEN - Vrijwilligers zijn onmisbaar in de sportwereld. Dat is al tijden bekend, maar tijdens de coronacrisis blijken deze mensen eens te meer goud waard. In deze rubriek aandacht voor deze onmisbare schakels in de sport. Voor deel 4 reizen we af naar Genemuiden voor een gesprek met Dik Beens van volleybalvereniging Ruutvoorn.

Dik Beens is al jaren verbonden aan Ruutvoorn en niet meer weg te denken. In 1995 kwam hij via zijn werk in contact met de vereniging. “Onze architect had wat met volleybal. Via hem ben ik bij Ruutvoorn gekomen”, vertelt Beens.

Typemachine

Twee jaar later zat hij al in het bestuur van de volleybalvereniging. “Ik zag dat lijsten met de hand werden geschreven. Toen dacht ik: ‘Hier valt nog wel een digitale slag te maken, dit kan wel anders’. Het wedstrijdboekje werd gemaakt op de typemachine. Ik ben in het bestuur gegaan en maakte het boekje vervolgens zelf met de computer. Zo ging het met heel veel dingen. Ik heb een digitale inhaalslag gemaakt”, zegt Beens met een lach. In 1997 trad hij toe tot het bestuur als secretaris. Ook was hij wedstrijdsecretaris. “Dat heb ik tot eind 2005 gedaan. Toen ben ik vertrokken naar Polen om namens Projectontwikkeling Heutink te werken in een timmerfabriek. Dat heb ik tot 2014 gedaan.”

Algemeen adjunct

Ik noem mezelf algemeen adjunct. Als iemand het laat afweten, spring ik in.

Daarna keerde Beens terug naar Genemuiden. Al snel zat hij weer bij Ruutvoorn. Hij werd actief als volleyballer. In 2016 nam hij opnieuw plaats in het bestuur, dit keer als wedstrijdsecretaris. Als vrijwilliger nam hij heel veel taken op zich. “Ik heb een cursus gedaan en ben gaan fluiten. Ik heb de website opgebouwd en werd in d’Overtoom verantwoordelijk voor het regelen van de scheidsrechters. Dat kon ik prima combineren met het fluiten. Op mijn verzoek hoefde ik geen regiowedstrijden te fluiten bij thuiswedstrijden van Ruutvoorn.” De energie bij Beens lijkt oneindig gezien het omvangrijke takenpakket van de Genemuidenaar als vrijwilliger. Naast wedstrijdsecretaris is hij ook tweede voorzitter en tweede penningmeester. “Ik noem mezelf algemeen adjunct bij Ruutvoorn”, zegt Beens met een grijns. “Als iemand het laat afweten, spring ik in.”

Toernooien

Enkele jaren geleden besloot Beens om het penningmeesterschap anders op te zetten bij Ruutvoorn. “Ik heb er een boekhoudprogramma aan gekoppeld om het de penningmeester gemakkelijk maken. Met dit programma kun je gemakkelijk jaarverslagen en overzichten maken.” Daarnaast is hij normaliter druk met het organiseren van toernooien, zoals De Ruutnacht, het Bedrijfsvolleybaltoernooi en het Schoolvolleybaltoernooi. Dit jaar staat er ook een grastoernooi in de planning als jubileumactiviteit, maar het is twijfelachtig of dat door kan gaan. Vorig jaar zomer was Beens druk met het regelen van trainingen in de buitenlucht. Ruutvoorn kon trainen op het middenterrein van de schaatsbaan van De Eendracht. “Daar hebben we de hele zomer kunnen trainen. Toen hebben we echt geluk gehad met het weer. Zoals het nu lijkt, gaan we daar straks weer naartoe als het warmer wordt.”

Niet op de voorgrond

Hoeveel uur besteedt Beens iedere week aan Ruutvoorn? “Drie uur.” De journalist ter plaatse kijkt hem aan en kan een lach niet onderdrukken. Beens lacht mee. “Je hebt pieken, dan ben je meer tijd kwijt. Ik hoef niet op de voorgrond. Ik ondersteun iedereen. Als er digitaal iets moet gebeuren, dan zorg ik daar voor.” Door de coronamaatregelen liggen de activiteiten bij Ruutvoorn al heel lang stil. “Of dat pijn doet? Jazeker, eerder was ik bijna elke avond in d’Overtoom. Als er werd gevolleybald, dan was ik aanwezig. Er moet altijd wel wat geregeld worden.” Sinds 2018 zit Beens ook in het bestuur van Stichting Verenigingsgebouw d’Overtoom. “Ook daar heb ik de digitalisering in gang gezet. Ik hou me in het bestuur vooral bezig met zaken in om het gebouw, zoals bijvoorbeeld LED-verlichting. Momenteel is het rustig, er gebeurt immers niets in de sporthal.”

Gewoon doorgaan

Tot besluit nog even terug naar Ruutvoorn. Waarom is hij bij de club uit Genemuiden zo actief als vrijwilliger? "Ik vind het gewoon leuk om te doen. Het sociale. En we hebben een leuk clubje in het bestuur." Gaat iedereen er bij Ruutvoorn vanuit: ‘Dik regelt het wel'? "Nee, ik ben ze altijd voor. Ik weet hoe het reilt en zeilt bij Ruutvoorn. Aan stoppen denk ik zeker niet. Zo lang ik het nog kan, ga ik gewoon door. Er is altijd wel wat te doen."