Mantelzorgen in coronatijd: 'Water niet tot aan de lippen, maar erover'
HASSELT - Corry Overmars (79) was al mantelzorger ‘toen het woord nog niet bestond’. “Toen ik 7 was, moest ik al op m’n zusje passen.” Nu, 72 jaar later zorgt ze voor haar man. Makkelijker is het er zeker met de coronapandemie, niet op geworden.
“Het water staat me niet aan de lippen, maar over de lippen”, zegt Overmars. Ze vertelt bij Willy Tempelman, voormalig mantelzorger, aan tafel over de zelfhulpgroep waar ook Tempelman bij betrokken is.
“Dat is een hele fijne groep”, vindt Overmars. “We zitten dan met vijf of zes mantelzorgers bij elkaar in huis en gaan praten. We maken grote problemen klein en wel zo dat we er om kunnen lachen.” Zo’n groep is ‘heel belangrijk’, merkt ze op. “Je zit met gelijkgestemden en daarom begrijp je elkaar heel goed. Doordat zich er één open stelt, durven de anderen ook meer te zeggen.”
Maar samenkomen zit er in deze coronatijd niet in. Bezoeken moeten immers beperkt worden. “Het is verschrikkelijk dat het niet kan”, zegt ze. “Ook dat ik niet één keer in de week kan zwemmen, om mijn hoofd leeg te maken, dat heb ik zo nodig.”
In het begin leek het nog wel mee te vallen. “Maar de speciale dingen, verzorgd door het Steunpunt Mantelzorg, zoals de maandelijkse ontmoetingsochtenden, de leuke activiteiten met Pasen en de Kerst en de Dag van de Mantelzorg kunnen nu niet.”
Ook haar man, waarvoor ze zorgt, zit nu meer thuis. “Voor de coronapandemie ging hij op donderdagmiddag naar het Teeuwland om te biljarten. Maar sinds maart vorig jaar is hij elke dag thuis.” En dat zorgt voor meer belasting.
“Sinds kort komt, elke twee weken een vrijwilliger een poosje gezellig met hem praten. Dat is heerlijk", merkt Overmars op. Ze maakt nu haar hoofd leeg met het schrijven van een boek. Daar staan ook gedichten in over mantelzorg. Want mantelzorg, weet ze uit ervaring, kan heel zwaar zijn. “Er zijn genoeg mensen geweest die zeiden: ‘’Als ik het geweten had, dan had ik het niet gedaan’. Maar keuze is er niet.”
De meeste fulltime mantelzorgers zijn binnen een jaar overspannen, vertelden de professionals uit de Vogellanden haar in 2009. Overmars maakte dat ook mee, een tijd geleden. Inmiddels gaat het beter, mede omdat de thuiszorg ook inspringt. “Ik heb altijd alles zelf gedaan. Totdat ik aan mijn handen geopereerd moest worden. Dat zette een knop om. Als je het al zolang doet, dan word je moe en soms boos. Je kunt het allemaal niet meer zo goed. Je wordt natuurlijk ook ouder en je moet bedenken dat je eigen karakter verandert.”
Onlangs lag haar man een paar dagen in het ziekenhuis. “Ik heb toen heel lang geslapen. Dat is in jaren niet gebeurd. Je hebt dan rust zonder te moeten zorgen.”
Het zorgen gaat nu weer door. Overmars ziet uit naar de tijd dat de coronamaatregelen voorbij zijn. “Dan kan ze weer gaan fietsen, dat geeft ontspanning.” En de zelfhulpgroep, die mag van haar zo snel mogelijk weer van start gaan. “Je hebt elkaar zo hard nodig.”
Contact
Wie met andere mantelzorgers een zelfhulpgroep wil oprichten, kan contact opnemen met het Steunpunt Mantelzorg Zwartewaterland via het telefoonnummer 06-13014955 of met Corry Overmars 038-4772055 of Willy Tempelman 06-33424304.