Huisartsenpost zit weer op 'oude niveau' van voor corona
(door Enrico Kolk)
GENEMUIDEN - De coronacrisis lijkt wat af te nemen, maar de impact van deze crisis was vanaf maart 2020 goed te merken op de huisartsenpost Medrie. Nu normaliseren de zaken weer. En dat merkt Gisela Merkus uit Genemuiden bij haar werk op de Triagepost Medrie. “In het begin van de coronatijd was het druk”, vertelt ze. “We kregen veel vragen en er was onrust.”
Toen doordrong wat het coronavirus inhield en hoe besmettelijk het was, werd het weer wat rustiger. “Toen werden we eigenlijk alleen maar gebeld voor coronagerelateerde klachten en spoedgevallen. Nu zitten we weer een beetje op het oude niveau van voor corona.”
Merkus is triagist bij de huisartsenpost van Medrie in Zwolle. “Ik kende het beroep zelf eerst niet eens.” Wanneer mensen de huisartsenpost bellen, krijgen ze een triagist aan de telefoon. Die stelt vragen om de hulpvraag helder te krijgen.
Een triagist is een doktersassistent of verpleegkundige die aanvullend is opgeleid en goed kan inschatten of mensen met spoed hulp nodig hebben. Dat kan een advies zijn waarmee zij zelf verder kunnen. Of ze krijgen een uitnodiging om naar de huisartsenpost te komen. Als het medisch noodzakelijk is, komt de huisarts bij mensen thuis of sturen de triagisten een ambulance.
Op de triagepost werkt Merkus met circa tachtig triagisten die in de avond, nacht en weekenduren de telefonische triage verzorgen voor de huisartsenposten in de regio Zwolle, Hardenberg en Flevoland. Een gebied van 625.000 inwoners en zo'n 270 huisartsen. Elke dienst is er een coördinerend doktersassistent aanwezig voor vragen. Daarnaast werkt er een team regieartsen. Zij autoriseren de gegeven adviezen en zijn een vraagbaak voor medisch inhoudelijke vragen.
Mensen bellen met heel veel verschillende klachten”
Hoe urgent de zorg is, dat wisselt nogal. “Mensen bellen met heel veel verschillende klachten. Het gaat van zere teen naar psychische klachten, tot mensen die op dat moment een hartinfarct doormaken”.
Het ene gesprek is zwaarder dan het andere. “Als je bijvoorbeeld net iemand hebt gesproken die heel benauwd is, of tijdens het gesprek zijn of haar bewustzijn verliest, dan is er altijd de mogelijk om dit even na te bespreken of even uit te loggen om een kop koffie te halen.”
“De diversiteit van de reden van bellen is juist het leuke van dit werk”, vertelt Merkus. “Je weet vantevoren nooit wat je aan de lijn krijgt. Wij moeten zorgen dat we het plaatje aan de andere kant van de telefoon zo compleet mogelijk krijgen. Dat is een hele uitdaging. Het toestandsbeeld van de patiënt op het moment van bellen, dat is belangrijk. Het is niet aan ons om een diagnose te stellen maar om de juiste zorg op dat moment te leveren.”
Ook het tijdstip van bellen of dagdeel heeft verschillende zorgvragen. In het weekend zijn het veel sportblessures en ongelukjes en in de avond en nacht zijn het de wat meer urgente zaken.
Callcenter
"Eigenlijk lijkt de triagepost wel een soort callcenter, merkt ze op. “Maar zo voelt het niet hoor. Het is elke dag anders, elke patiënt is anders. Je hebt leuke, lieve patiënten, maar ook boze, dwingende patiënten. Vaak zit er angst of ongerustheid achter die boosheid, maar daar moet je dan even doorheen kijken.”
Er is continu scholing, zegt de Genemuidense. “Na vijf jaar moet je verlenging (herregistratie) aanvragen. Dat is alleen mogelijk als je vlieguren blijft maken en als je de nascholingen gericht op triage en medisch-inhoudelijke scholingen hebt gevolgd.”
Dankbaar
Aan stoppen denkt ze niet. “We maken mooie en verdrietige dingen mee, maar het is ook erg dankbaar werk, je bent van betekenis voor mensen die hulp nodig hebben. Het is een leuke en uitdagende baan waarin je elke dienst weer wat leert."