Afbeelding
Noa Blei

Leenman

(door Jan Blei)

Al die senioren die in een grijs verleden de MULO in Zwartsluis hebben bezocht, zullen hem zo ongeveer kennen. Henk Leenman, zoon van directeur R.D. Leenman, verzot op de beat, al in z’n vroege jaren gepassioneerd in de weer met druk-werk, en die-hard fan van Ajax Amsterdam.

Henk (Henneke voor ingewijden) is de wonder-boy uit m’n jeugd, vijf jaar ouder, maar niet te beroerd om mij op sleeptouw te nemen. We wonen naast/achter elkaar en trekken veel met elkaar op. Hij leert mij de beat, maakt me attent op the Who, Buddy Holly, the Golden Earrings, the Kinks, the Sandy Coast en al die andere muzikale grootheden die hij uit z’n transistortje tevoorschijn tovert.

Henneke doet over nagenoeg alle MULO klassen twee jaar, ontleent daaraan een forse portie gezag, en is een gewaardeerde kameraad voor z’n klasgenoten. Hij lanceert de toto, heeft een eigen drukkerijtje, gaat al vroeg op vrouwenjacht en sleept mij overal mee naartoe, terwijl dat helemaal niet zo logisch is.

Midden jaren zestig. Zo ongeveer dagelijks trekken we met wat kameraden de trekgaten in, transistor mee, op zoek naar Roerdomp, vleeskleurige Orchis, Zwarte Stern en al dat andere ‘wilde leven’ waar we geen genoeg van krijgen. We roken en smoken dat het een lieve lust is, luisteren Veronica en zijn intens gelukkig.

Natuurlijk neemt hij me zo af en toe in de maling, maar de lol die dat oplevert is groot.

Ooit maakt hij me wijs dat hij deel uitmaakt van de line-up van the Kinks. Hij heeft een lolletje gefabriceerd; zijn foto op een Kinks hoesje, en beweert dat de gebroeders Davies uit Zwolle komen. Een kwestie van tijd voor ik de band van nabij zal leren kennen. Niet dus!

Ook nooit vergeten dat we in een zijkamertje bij hem thuis, een dikke scheet op tape registreren. Terugluisterend, beweert Henneke bij hoog en laag dat de geur bij afspelen opnieuw geroken kan worden.

Zie me nog zitten, neusvleugels in actie, snuiven. Ik heb ook wel andere vriendjes, meer van m’n eigen leeftijd, maar dat is toch anders. Bij Henneke is nooit sprake van concurrentie, hij neemt me in de maling, maar ook volstrekt serieus. Een kameraadschap om nevernooit te vergeten.

Ook ma is gek op Henneke en onderkent al vroeg z'n kwaliteiten. Zij helpt hem aan een advertentie uit de Zwolsche, die hem z'n eerste baan oplevert. Hoe gezegend ben je -als opgroeiende knaap- wanneer je een maatje treft die het beste met je voorheeft, die je bij de hand neemt wanneer het ertoe doet, en nooit verstek laat gaan.

Mooi dat er nu een straat in Zwartsluis is, die de naam van de familie Leenman draagt.