Smoke
Jaren zestig en zeventig! De bandjes schieten als paddenstoelen uit de grond. In Zwartewaterland hebben we Freddie & the Firestones (later the MOPS) en the Rascals. The Firestones zie ik in de hal van Nekeman.
Laatste klas lagere school. Wie maken deel uit van dat bandje op het podium? In mijn beleving Freddie Roozeboom, Harm Pluim, Klaas Beens, Harry Schroten, Wijcher Visscher en Harm Post. Achter mij zit Janneke, die gaandeweg het concert mijn hand zoekt. Dat veroorzaakt nogal wat opwinding in dit destijds wel erg jonge lijfje. Buurjongen Koos S., komt als een kikker het podium op.
Later ontpopt hij zich tot de zanger van The Mops. Dat is geen ellenlang leven beschoren, omdat de band de zondagsrust trotseert en thuiskomt (van optredens) op het moment dat de gelovige gemeente zich kerkwaarts beweegt. Dat past uiteindelijk niet.
De geschiedenis van the MOPS en Firestones kun je terugvinden op www.firestones-mops.nl. Aan Helmich Heutink is het te danken dat negen tracks van the MOPS op CD bewaard zijn gebleven. Klaas Beens heeft zich de afgelopen decennia bekommerd om ‘the legacy’ van de band. Het is aan Klaas te danken dat we dat verhaal voor het nageslacht hebben vastgelegd.
Later zit ik op de MAVO en zie een nieuwe lichting Gaellemunigers op het schoolplein verschijnen. Eimy Rook en Henk vd End, alias de Krente. Ze maken indruk vanwege hun uiterlijk en prominente muzikale aanwezigheid. Eimy en de Krente maken deel uit van Smoke, een Gaellemuniger band met een vette sound.
Ik kom in contact met ze, en schrijf een tekst over een landloper in de buurt van Southampton. ‘He lived in the woods of Southampton, always lived there alone’. Tot mijn ontsteltenis schrijft ‘de Krente’ de tekst om naar een SMOKE nummer. Ze brengen het ten gehore in gebouw Vrede in Zwartsluis.
Het is één van mijn eerste stappen op het schrijverspad, het leidt nergens toe, maar ik ben het niet vergeten. Ik heb SMOKE nog altijd hoog in mijn favo-lijstje staan. Er circuleren wat foto’s waar ik opsta, samen met Smokey Gaellemunigers. Niet in mijn bezit, dat is jammer, maar ik hou me aanbevolen.
Eimy en de Krente ben ik nooit vergeten. Daar hebben ze geen weet van, maar op de één of andere manier, hebben ze steentjes gelegd op een pad dat ik later ben gaan bewandelen. Het pad van tekst-knutselaar. Ik pluk daar nog altijd de vruchten van. Freddie & the Firestones, the MOPS en Smoke zijn richtingwijzers geweest. Ze hebben mij gebracht waar ik nu ben, tekstschrijver van regionale musicals die het prima doen.
Sweet memoriezz!
En nee, met Janneke heb ik het nooit gedaan!