Jan Tuinman: Rasvrijwilliger wordt teammanager
(door Gerard Meijeringh)
GENEMUIDEN - Bij een club heb je vrijwilligers en rasvrijwilligers. Jan Tuinman behoort tot de tweede categorie. De Genemuidenaar is al vele jaren actief als vrijwilliger bij Sportclub Genemuiden en heeft in ruim veertig jaar een hele CV opgebouwd met een breed scala aan werkzaamheden. Komend seizoen voegt hij weer een nieuw hoofdstuk toe aan zijn indrukwekkende erelijst als teammanager bij de eerste selectie.
Het is een mooie donderdagavond wanneer ik op bezoek ga bij Tuinman. Al snel wordt een kopje koffie geregeld via een compacte koffiemachine. Een Jura. Voor mij een herkenbaar ritueel. Ik heb al jaren zo’n apparaat en kan er eigenlijk niet meer zonder.
Jura
“Dat is het enige wat ik aan het voetbal heb overgehouden”, lacht Tuinman. “Via een inkoopbeurs voor de kantine. Voor de rest heeft het voetbal me alleen maar geld gekost. Ik vloog het hele land door voor onze kantine. Op zoek naar nieuwe dingen en leuke aanbiedingen. In die tijd had je allerlei beurzen aan het begin van het seizoen waar nieuwe producten werden gepromoot. Daar viel veel inkoopvoordeel te behalen”, aldus Tuinman.
Kroegbaas
We gaan even terug naar het begin. Jan Tuinman kreeg het handen uit de mouwen steken voor Sportclub Genemuiden met de paplepel ingegoten. Zijn vader, Bertus Tuinman, zat jaren in het bestuur van Sportclub Genemuiden. Jan Tuinman begon als speler, maar al snel werd hij actief als vrijwilliger. Hij kwam hij in de redactie van Sportclub Nieuws. Ook was hij een seizoen actief als jeugdleider. “Maar ik voetbalde zelf ook nog. Ik kon dat moeilijk met elkaar combineren.” Op 19-jarige leeftijd vertrok hij naar Groningen voor zijn studie. Na anderhalf jaar keerde hij terug in Genemuiden om te helpen in Café Centrum. “Mijn oom viel weg. Toen ben ik een jaar kroegbaas geweest. Ik was ermee bekend. In het café zat achterin een disco. Daar regelde ik alles al. Achteraf gezien was ik te jong. In die tijd was de functie van kroegbaas iets anders dan nu. Toen zaten de kroegen doordeweeks nog vol. Dat is nu bijna helemaal weg.”
Bestuurslid
Al snel pakte hij bij Sportclub Genemuiden de vrijwilligersrol weer op. Na enige tijd kwam Tuinman in het bestuur terecht. Dat was een bijzonder moment. “Mijn vader ging uit het bestuur en ik ging erin als wedstrijdsecretaris. Ik was toen 27 jaar. Het was in het seizoen 1987/1988”, weet Tuinman zich nog goed te herinneren. Als wedstrijdsecretaris was hij nauw betrokken bij de eerste selectie. “Ik heb het kampioenschap in 1989 van zeer dichtbij meegemaakt. In die tijd deed je als wedstrijdsecretaris het een en het ander voor het eerste elftal. Die taken zijn later opgepakt door de elftalleiders.”
Indrukwekkende CV
Tuinman was in die tijd ook nog lid van de evenementencommissie en was betrokken bij de organisatie van het Edel Toernooi. Hij bouwde vervolgens een indrukwekkende CV op als vrijwilliger bij Sportclub. Maar liefst 28 jaar was hij kantinebeheerder en zat hij in de kantinecommissie. In die tijd was een soort van assistent van de toenmalige penningmeester Harm van Dijk. Later hielp hij ook penningmeester Henk de Lange. “Ik deed al het administratieve werk.” Tuinman was bestuurslid kantine en evenementen, co-coördinator busreizen, fotograaf voor de presentatiegidsen van Sportclub Genemuiden, wedstrijdsecretaris, vice-penningmeester en lid van de financiële commissie.
Vierde bestuursperiode
In 2018 stopte Tuinman als kantinebeheerder. Hij wilde gas terugnemen, maar wederom stapte hij in toen de nood aan de man kwam. Sportclub Genemuiden kon niemand vinden voor de functie als voorzitter van de technische commissie (TC) en deed met succes een beroep op Tuinman. En daarmee begon Tuinman aan zijn vierde periode als bestuurslid bij Sportclub Genemuiden. Opereren als voorzitter van de TC is zeker geen gemakkelijke klus. “Of ik er het meeste geouwehoer mee heb gehad? Dat viel wel mee. Het eerste wat ik deed was onderhandelen met Kay Velda. Ik heb Gert Heij gevraagd om erbij te zitten. Velda kwam buiten de officiële overschrijvingsperiode vrij bij DVS ’33. Onze toenmalige hoofdtrainer Jan van Raalte was een oom van hem. Velda had meegetraind, maar hij was de achtste speler van buitenaf en daarmee gingen we de grens over. We hebben er flink voor moeten praten. De gesprekken met de spelers gingen, mede door de hulp van Bep Visscher en Gert Eenkhoorn, best wel goed, hoewel ik er geen ervaring mee had. Ik heb het TC-werk best met veel plezier gedaan. Ik ben erin gestapt met de gedachte dat ik het twee jaar zou doen en als er mensen waren die het beter dachten te weten, dan moesten ze maar instappen. Maar die twee jaar zijn drie jaar geworden door de corona. Op een gegeven moment kom je in de situatie dat je weet dat je gaat stoppen en Albert Flier het over gaat nemen. Daarom ben ik in februari gestopt. Om te voorkomen dat je wrijving kreeg, leek het me beter om de verantwoordelijkheid bij Albert neer te leggen. Je zit er niet voor jezelf, maar voor de club.”
Lid van verdienste
Sportclub Genemuiden is Jan Tuinman veel dank verschuldigd. Als blijk van waardering werd Tuinman enkele dagen voor de algemene ledenvergadering benoemd tot lid van verdienste. “Het was heel bijzonder, maar eigenlijk had het voor mij niet gehoeven. Ik zie mezelf als een opvuller van gaten. Zo is het altijd gegaan”, zegt Tuinman. Dat bleek onlangs weer eens. Sportclub Genemuiden zocht een teammanager voor het eerste team en deed wederom met succes een beroep op Tuinman. “De afgelopen drie jaar heb ik als voorzitter van de TC veel contact gehad met de spelers van de eerste selectie. Ik voel de betrokkenheid bij de groep en vind het heel leuk dat ik betrokken blijf bij de eerste selectie. Harwin van Wijnen twijfelde of hij wel door moest gaan, omdat hij niet iedere week aanwezig kan zijn. Toen ben ik teammanager geworden, ik wilde hem over de streep trekken. Op deze manier hebben we altijd minimaal twee man, want Martin van Dijk is er altijd.”
Warmte vanuit de club
Is de cirkel nu rond voor Tuinman? “Ik denk het wel. Dat ik minder zou gaan doen, heeft te maken met mijn thuissituatie, maar het vrijwilligerswerk bij Sportclub Genemuiden blijft te leuk om helemaal aan de kant te zetten. Het is voor mij ontspanning, een uitlaatklep. De club heeft heel voor ons betekend toen onze zoon is overleden. Er was zoveel warmte vanuit de club. Dat zal ik nooit vergeten.”