Museum draait het imago van Staphorst flink bij
STAPHORST - “Als mensen denken aan gemeenschappen als Urk, Staphorst en Genemuiden moeten ze vaak een beetje gniffelen. Dat imago moet je omdraaien en dat is precies wat we hier doen”, zegt Jouk Huisman van Museum Staphorst.
“Je komt er in met een bepaald gevoel van Staphorst en stapt er met een heel andere gevoel uit. En dat geef je weer door aan andere mensen”, volgt nog zo’n pakkende volzin waarmee Huisman vol zit. De voormalig docent van het Greijdanus College in Zwolle geeft niet voor niets lezingen over verschillende onderwerpen, zoals Staphorst, de naar Amerika vertrokken dominee Van Raalte en de Amish.
Naast zijn voormalige vak elektrotechniek is Huisman gefascineerd door geschiedenis. Niet in de laatste plaats de historie van de regio rond Staphorst. “Tot 1960 bestond de bevolking van het dorp voor 95 procent uit boeren. Die woonden in boerderijen en runden een gemengd bedrijf. Ondertussen is nog maar een klein deel boer, maar alle boerderijen staan er nog en hebben een andere functie gekregen. Dat is best bijzonder. In andere dorpen waren die vermoedelijk gesloopt."
Dat de slopershamer in Staphorst in de gereedschapskist bleef, geeft het dorp zijn authentieke karakter. En dat mag best wat meer onder de aandacht komen, vindt Huisman. “Want de geschiedenis is bijzonder en veel mensen hebben belangstelling voor de cultuur van Staphorst, waaronder de tradities en gewoontes en het stipwerk. Dat verhaal laten we hier zien, maar dan op een manier die verbeeldt en jong en oud boeit.”
“Aan elk item in dit museum zit een verhaal”, zegt Huisman even later, terwijl twee bezoekers in een mum van tijd aan zijn lippen hangen. Bij een bedstee vertelt hij hoe de hele buurt vroeger in touw was om een overleden persoon uit bed te krijgen.
En in de keuken verhaalt hij over de Tweede Wereldoorlog, waarin het zelfvoorzienende Staphorst veel westerlingen kon voeden. “Het dorp heeft armoede gekend, maar nooit hongersnood”, zegt Huisman als hij aan een rondleiding door het complex begint.
'Je stapt met een ander gevoel over Staphorst naar buiten'
Stipwerk
Museum Staphorst krijgt bezoek uit het hele land. Het gastenboek leest als een topografieles. Veel toeristen komen op de fiets naar de Oude Rijksweg en de Gemeenteweg. Bezoek uit de regio komt gek genoeg minder frequent over de deurmat. “Terwijl ik denk dat veel regiobewoners hier veel herkennen. Momenteel hebben we bijvoorbeeld een expositie over borduurdoeken die meisjes vroeger op de basisschool moesten maken. Ook het stipwerk blijft tot de verbeelding spreken.”
Ook daarbij gaat Museum Staphorst verder dan bekijken. Liefhebbers kunnen zelf aan het stippen slaan of klederdracht passen. Voor kinderen zijn er veel spelletjes en activiteiten, op momenten dat de ouders het museum verkennen. Bijzonder is ook de foto-expositie in het restaurant, de weefkamer, de oude zilvermederij en alle gefilmde verhalen over alle gebruiken van de Staphorsters.
Prins Claus
"Weet je wie deze boom heeft geplant?", vraagt Huisman in het buitendeel van het museum. "Prins Claus", zegt hij zonder het antwoord af te wachten. De prins opende namelijk in 1982 de accommodatie die toen nog Museumboerderij Staphorst heette. Het geplante boompje is ondertussen niet meer af te kijken. "Stiekem droom ik er van dat Willem Alexander en Maxima hier ook een keer langskomen", glimlacht Huisman. “We hangen hier al uren rond en zijn nog niet klaar. Wat herkennen we veel van vroeger…”, zeggen twee dames in het restaurant tegen Huisman. “Waar komen jullie vandaan?”, vraagt die zoals altijd. "Uit Staphorst…”, klinkt het. Alsof ze de stelling willen ondersteunen dat Museum Staphorst ook voor streekbewoners een gouden middag oplevert.
Museum Staphorst is gevestigd aan de Gemeenteweg 67, vlakbij het winkelcentrum van Staphorst. Kijk voor meer informatie op www.museumstaphorst.nl.