Proat van Eddy
(door Eddy Beens)
Het lijkt erop dat we van crisis naar crisis gaan in dit land. Onder het woord crisis vallen blijkbaar de kabinetsformatie en alles wat er mee te maken heeft, de scheiding en de relaties van Dre Hazes, alles rond corona en sinds deze week de energiecrisis en energiearmoede.
Over de laatste twee wil ik het wel even hebben. We hebben ons als ‘steenrijk’ land een beetje afhankelijk gemaakt een soort ‘gassjeik’ in Rusland. Met steenrijk bedoel ik overigens niet dat iedereen het goed heeft. De inkomensverschillen zijn nog nooit ze groot geweest en welvaart is niet voor iedereen weggelegd.
Daarnaast zijn de mensen in Groningen, ooit onze gasbron, nog steeds niet gecompenseerd voor hun bijdrage aan onze rijkdom. Die opbrengst is terecht gekomen in de zakken van de energiereuzen en in Den Haag.
Het is niet de eerste keer dat we als westerse wereld hiermee geconfronteerd worden. In 1973 draaiden de Arabieren de oliekraan dicht. De sympathie van het westen voor Israël was hiervan de oorzaak.
De regering nam snel maatregelen. Dat kon toen nog. Politici hadden toen nog een groot gezag, waren daadkrachtig en voelden zich verantwoordelijk. Hulde voor Dries en Joop. Dat kun je de laatste jaren niet meer zeggen.
Het is gejengel in Dan Haag. De arrogantie en minachting voor het volk straalt ervan af. De maatregelen en adviezen die het kabinet toentertijd nam waren voor iedereen duidelijk en belangrijker, er was draagvlak. De gordijnen eerder dicht, folie achter de cv plakken, thermostaat lager, eerder naar bed, en geen knuffelverbod.
Vergelijkbaar met de mondkapjes plicht, avondklok en wel een knuffelverbod rond de Covid 19 pandemie. De belangrijkste maatregel was de autoloze zondag. Dit zouden we ook nu nog kunnen toepassen tijdens de huidige energiecrisis.
Zo rond 12 uur op zondag vertrekken naar de Lichtmis op de fiets. Kinderen mee die op en neer mogen skeeleren op de A28. Met sneeuw nog mooier. De opritten vormen een piste waarvoor je anders naar Oostenrijk moet. Dan is het terugvallen op de ideeën uit 1973 nog niet zo gek.
Er ontstond toen een geboortegolf, net als nu. Laten we nu in ons land ook al een gebrek hebben aan mensen die dit begeleiden en verzorgen. Weer crisis. Als welvaartstaat nemen we soms iets te veel en te snel het woord crisis in de mond.
Al schrijvende dient de volgende ‘crisis’ zich al aan. De grondstofprijzen voor levensmiddelen gaan omhoog. De prijs van speciaalbier wordt fors verhoogd. Het gewone pils volgt. De ingrediënten voor de snert ook. Met oog op de naderende Biestemarkt betekent dat crisis, maar met elke crisis leer je omgaan. De bevolking kan dat sneller dan de club in Den Haag.