Buijnink bij zijn installatie
Buijnink bij zijn installatie Foto: Historische Vereniging Zwartsluis

Erik Driessen diept op uit 't archief: Burgemeester Buijnink is na Koninginnedag even Johan B.

ZWARTSLUIS – ‘Oranjefeest met bijsmaak’ en ‘Tumult in raad over Koninginnedag’ koppen de kranten in 1966 over een conflict in Zwartsluis. Dat leidt er toe dat burgemeester Johan Gerard Buijnink zichzelf later als Johan B. in de landelijke kranten tegenkomt. De burgemeester van Zwartsluis moet voor de rechter komen omdat hij raadslid Buit zou hebben beledigd.

Beide heren kunnen elkaar moeilijk verdragen en dat escaleert rond de Koninginnedag van 1966. Buijnink wil niet bij de traditionele aubade aanwezig zijn omdat voorzitter Prikkel van de Oranjevereniging op de hand van Buit is. De burgemeester weigert plaats te nemen op hetzelfde bordes als Prikkel, die een lange staat van dienst als voorzitter heeft.
Dat voorval leidt tot vragen van Dagblad Trouw. In een telefonisch interview lucht de burgemeester zijn hart. Volgens hem is de Vrije Christelijk Historische Kiesunie van Buit ‘gezagsondermijnend’ en een ‘partij van wraakoefening’. Buit accepteert die woorden niet en wil de kwestie in de gemeenteraad aan de orde stellen. Buijnink heeft daarin geen zin en doet alleen achter gesloten deuren zijn verhaal.
Buit besluit daarop zijn heil te zoeken bij de politierechter in Zwolle. Die veroordeelt de burgemeester voor het betalen van vijftien gulden, al nuanceert hij de zaak wel. Volgens de rechter heeft Buijnink eerder ‘onvoorzichtig dan uit kwaadaardigheid’ gesproken. Ook wijst de rechter erop dat een burgemeester in de roerige jaren zestig ook nog wel eens iets over zich heen krijgt.
Buijnink is in 1962 de legendarische burgemeester De Koning opgevolgd. Ook Buijnink draagt maar liefst zeventien jaar de ambtsketting, waarna hij zijn loopbaan afsluit als burgemeester van Sprang-Capelle. Als hij daar acht jaar later met pensioen gaat, is hij de kwestie in Zwartsluis nog niet vergeten. In een afscheidsinterview haalt hij het conflict nogmaals aan. Buit heeft hem nooit meer een hand willen geven en de sfeer in de gemeenteraad bleef volgens de burgemeester slecht.

Ondanks de rel heeft Buijnink veel verdiensten voor Zwartsluis. Onder zijn bewind kwam onder meer de Kraggewijk tot stand. Bovenal verzette de burgemeester zich in de jaren zestig succesvol tegen een herindeling met veel andere gemeenten in de Kop van Overijssel. Ook die zaak is hem altijd bijgebleven. Ver na zijn pensionering maakt hij zich in een ingezonden brief in Trouw boos over herindelingen in Brabant. “En dan blijven regering en parlement van oordeel dat het bestuur dichter naar de burger toegebracht dient te worden...”, schampert Buijnink.
Hij haalt in Zwartsluis nog twee keer het landelijke nieuws, al is zijn echtgenote daarvoor ook een keer verantwoordelijk. Zij zwemt elke dag, vaak samen met aannemer Kuiper, in de Piepertkolk. Ook als de weersomstandigheden eerder op schaatsen duiden. Zij trekt zich niets aan van cynische opmerkingen van haar man en kinderen. "Zij lopen te snotteren en te bibberen, terwijl ik me altijd kiplekker voel”, laat ze optekenen in de landelijke kranten.
De laatste publiciteit voor Buijnink stamt uit 1976. Een deel van de gemeenteraad is dan niet enthousiast over de nieuwe koelkast die de burgemeester wil aanschaffen. Volgens hem moet de gemeente Zwartsluis die betalen. Uiteindelijk stemt de gemeenteraad inderdaad in met de investering van 920 gulden.

Erik Driessen duikt wekelijks de online archieven in op zoek naar leuke, bijzondere of historische artikelen.