Rond de kraam (4)

(door Enrico Kolk)

NADARZYN (PL) -  De patatkraam vanuit Genemuiden staat inmiddels al maandenlang op het Ptak Expo terrein in de buurt van Warschau, Polen. Veel vrijwilligers reisden (en reizen) af naar de kraam om daar Oekraïense vluchtelingen te voorzien van patat en een snack. Deze zomer neemt De Stadskoerier u mee naar de kraam en alles wat daaromheen gebeurt.

Phil Moser is dominee in de Amerikaanse staat New Jersey. Met zijn zoon Asa is hij afgereisd naar Polen om daar boeken uit te delen aan Oekraïense vluchtelingen. Hij schreef jaren geleden al een boek over omgaan met angst.

En toen hoorde hij van de vluchtelingenstroom die in Europa op gang kwam. Moser wilde daar graag iets mee doen en hoorde van de vluchtelingenopvang in de buurt van Warschau. Zijn boek werd vertaald in het Russisch, de meeste Oekraïners zijn die taal machtig, en Moser vertrok naar Polen.

Zijn verhaal en dat van anderen rondom de kraam lezen? Word lid van De Stadskoerier Extra en mis niks!

Op de pont (4)

Hoe komt een vrouw uit Koog aan de Zaan op de fiets terecht op de pont tussen Zwartsluis en Genemuiden? Nou, mevrouw Otter niet helemaal met haar fiets. Ze heeft een beetje van de route afgesnoept, vertelt ze. "Ik ben met de trein naar Heerenveen gekomen."

Haar eindbestemming voor vandaag is Zwolle. "En dan ga ik weer met de trein naar huis", zegt de fietsster. "Ik heb dan 80 kilometer gefietst."

Dit is voor haar een dagje uit in een andere regio van het land, legt ze uit. "Ik stapte vanmorgen in de trein en ben vanavond weer thuis. Ik doe het vaker en ga dan vaak met de trein."

Deze zomer elke week een verhaal lezen van mensen die over de pont komen? Word lid van De Stadskoerier Extra en blijf op de hoogte van hoe toeristen over Zwartewaterland denken!

Het verhaal van straatliefdegras

(door Albert Corporaal)

In de tweede helft van de jaren zestig van de vorige eeuw trof een groepje floristen in de rosse buurt te Rotterdam (Katendrecht) een grasje aan dat destijds nog niet eerder in ons land aangetroffen was en ze noemden het Straatliefdegras. 

Als we onze ogen binnen de bebouwde kom van Zwartewaterland, om precies te zijn tussen de stenen en tegels waarover we gewoonlijk lopen of rijden, goed de kost geven dan valt op dat zelfs daar zo af en toe nog planten groeien. Die spaarzame ruimte is niet zomaar een lekker sappig en vruchtbaar grondje.

Lees verder in De Stadskoerier Extra