'Op het water gebeurt altijd van alles'
(door Anja Bos)
ZWARTSLUIS - In Bomen met Bos gaat Anja Bos deze zomer voor de Stadskoerier op pad in Zwartsluis. Ze gaat in gesprek met mensen die ‘iets’ hebben met Zwartsluis en vakantie. Dit keer zet Bos ‘een boompje op’ met Wout Marinus, vrijwillig schipper op rondvaartboot/pontje/watertaxi Sluuspoort 1.
Kerstkind en ‘grensgeval’ Wout Marinus (67) woont sinds 1994 in Zwartsluis. Een kleine twintig jaar op het water en sinds elf jaar aan de wal. Tot drie jaar geleden was hij beheerder/havenmeester in de jachthaven en daar lag ook de sleepboot waar hij jarenlang op heeft gewoond. Elf jaar geleden verruilde hij die woning op het water voor een woning aan de wal. “Maar mijn huisje is schots en scheef van binnen én het ligt aan het water, dus het is alsof ik nog steeds aan boord ben”, lacht Wout.
Hij is geboren op Tweede Kerstdag, vandaar de aanduiding kerstkind. En hij beschrijft zichzelf als een ‘grensgeval’ omdat die geboorte plaatsvond op de grens van Friesland en Groningen. Om precies te zijn in Opende. Zijn tongval verraadt dat dit ‘grensgeval’ vooral de Friese kant trouw is gebleven. “Mijn broer Anne, die onderwijzer was, woonde en werkte in Zwartsluis. Dus kwam ik hier al regelmatig. Maar op 1 maart 1994 werd ik hier havenmeester”, vertelt Wout aan boord van Sluuspoort 1.
Wout over Sluuspoort 1
Wout is één van de vrijwillige schippers op dit rondvaartbootje c.q. watertaxi dat inmiddels al vele jaren een bekende verschijning is in zomers Zwartsluis. Veel toeristen maken gebruik van de mogelijkheid een gratis rondvaart te maken. Ook wordt het pontje vaak benut door groepen die een arrangement boeken bij Sluuspoort of een familiefeest combineren met een rondvaart.
“Maar we beginnen de dag altijd met een vaartocht vanaf onze vaste ligplaats aan de Turfeilanden naar jachthaven de Kranerweerd”, vertelt Wout. “Daar pikken we gasten op die naar het dorp willen om boodschappen te doen of andere activiteiten te ondernemen. Dat doen we enkele keren per dag.”
Wout over varen
Omdat ik mezelf deze zonnige zaterdagochtend al op tijd heb gemeld, nodigt Wout mij uit om mee te varen naar de Kranerweerd. Daar komen inderdaad twee passanten aan boord die even een boodschap gaan doen in het dorp. Eén ervan is een vaste gast van de haven en het is duidelijk dat schipper en passagier elkaar kennen. Er volgt een spontane begroeting.
Met de andere gast is ook meteen contact want Wouts hond Hiske is aan boord en deze passagier heeft zelf twee honden, dus het gespreksonderwerp voor de tocht naar het dorp staat al vast. “Al die contacten, die meestal vluchtig zijn, vind ik erg leuk. Maar het varen op zich is voor mij de meeste charme van dit werk”, gaat Wout verder. “Varen, dat zit gewoon in me! En op het water gebeurt altijd van alles. Er is nooit een dag hetzelfde. Als je er maar oog voor hebt. En ik zie een heleboel!”
Lees verder in de Stadskoerier Extra