Krakje
(door Jan Blei)
Het begon met ‘Subject Of My Thoughts’ van the Sandy Coast. Later kwam Drafi Deutscher met ‘Marmor, Stein Und Eisen Bricht’, the Earring met ‘That Day’ en the Who met ‘Live At Leeds’. Ik heb het eerder gememoreerd: the sixtiezz, toch echt wel mijn era.
Ik raakte compleet van de leg van de muziek van John Fogerty en the Creedence Clearwater Revival. Paar jaar geleden trok ik met junior richting Ziggodome om een concert van John bij te wonen. Zo oud, zo jong; alsof de tijd stil was blijven staan. John sprong het podium op en rockte, ondersteund door z’n zonen Shane en Tyler, de sterren van de hemel. Fenomenaal; niet alleen vanwege z’n fitte aanwezigheid, maar vooral vanwege m’n jeugdherinneringen. Ik had kennelijk iets in te halen; in de hoogtijdagen was Creedence zelden tot nooit te bewonderen in Toppop.
Tijdens de MAVO/HAVO periode raakte ik verslingerd aan het werk van symfonische rockbands als Genesis en Camel. Peter Gabriel was één van m’n helden. Nog altijd haal ik het ouwe Genesis materiaal met veel plezier terug. Puberteit; je snapt het wel, muziek als drager van kostbare herinneringen, die hier beslist niet allemaal gememoreerd kunnen worden.
Pink Floyd sneed al die jaren als een wendbare atoomonderzeeër onder al m’n muzikale voorkeuren door. Nooit ver weg, inspirerend en altijd benaderbaar, een dierbare vriend zullen we maar zeggen. Hetzelfde geldt voor Leonard Cohen.
M’n live ervaringen begonnen met een concert van Cuby & the Blizzards in de Noordwesthoekhal in Zwartsluis. Ik was pre-puber en zag het allemaal vol ontzag aan. De bezetting van de band: Muskee, Gelling, Deinum, LaFaille en van der Vegt. Een eerder concert in de NWH hal met Sandy Coast, Hu & the Hilltops en Armand ging aan m’n neus voorbij; te jong bevonden om al die beat-verderfelijkheden te ondergaan.
Een festival bezoeker ben ik nooit geworden. Bands die ik live heb gezien? Cuby & the Blizzards, Golden Earring, Genesis, Camel, Pink Floyd, Roger Waters, David Gilmour, U2, Coldplay, Moody Blues, Dire Straits, Mark Knopfler, BZN (NWH hal), Boxer Rebellion, Procol Harum, John Fogerty, Spinvis, K3, Slow Show, Marillion en het Sarasani festival op Texel met o.a. Armand, Focus, Jan Akkerman, Caz Lux, Dizzy Man’s Band en Massada.
Valt nog wel mee dus. Neemt niet weg dat popmuziek altijd een belangrijke rol in m’n leven heeft gespeeld. We dromen graag weg bij TV 192, met al die ouwe clips uit de sixtiezz en seventiezz. Vinyl heeft hier gewonnen van CD, het doet me deugd dat de langspeelplaat terug is van weggeweest.
De opgewonden reactie van m'n oudste dochter, toen ze voor het eerst het krakje van een neerploffende naald hoorde blijft onbetaalbaar.
Die ogen!