Afbeelding
Archieffoto: Klaas Noordstra

Dodelijke ziektes slaan in vorige eeuwen keihard toe in Genemuiden

Algemeen

“Die is veur Wicher...”, luidt de kop boven een artikel uit een Zwolse Courant van 2001, die Mart Snel uit zijn archief opdiept. Die zin werd decennialang veel gebruikt in Genemuiden. Wie aan een ziekte bezweek of op een andere manier kwam te overlijden, moest immers de gang maken naar doodgraver Wicher Beens. De Zwolse Courant publiceert het artikel omdat Henk Beens zijn boek ‘Schakels in de Tijd’ publiceert.

Hoe schrijnend Genemuiden er aan toe was, blijkt ook uit mijn eigen familiegeschiedenis. De kindersterfte binnen de familie Driessen is rond de een na laatste eeuwwisseling verschrikkelijk hoog. Mijn opa verloor vijf broers of zussen die niet ouder dan dertig jaar zijn geworden, waarvan er drie voor hun zesde levensjaar overlijden. 

Erik Driessen