Carolus Clusius
(door Jan Blei)
Na de MAVO verkast dit kereltje naar het Carolus Clusius College in Zwolle. HAVO wordt de volgende berg die ik dien te beklimmen. Moet in twee jaar te doen zijn dunkt me. Dat valt tegen, om niet te zeggen vies tegen.
Ik heb een bèta pakket met scheikunde, wis- en natuurkunde. Mijn scheikunde leraar is meneer Boef, hij orakelt onbegrijpelijke dingen die mij volstrekt boven de pet gaan. De naam van de natuurkunde docent is mij ontschoten, ook al zo’n meneer waar zelfs Einstein het loodje bij had gelegd.
Het eerste jaar ga ik over, het tweede (examen) jaar zak ik als de welbekende baksteen. Een vier voor scheikunde, een vijf voor natuurkunde en nog wat onvoldoendigheden. Toch is het niet allemaal mineur wat me overkomt. De meisjes zijn schoon, de vluchtige verliefdheden legio en de muziek van die dagen overrompelend. Zwartharige Loes en blonde Carina jagen m’n hart op hol.
Loes is adembenemend; tijdens een dampende fuif in Heerde, met Leonard Cohen op de achtergrond, gaat ze met haar tong als grondboor op zoek naar m’n verstandskiezen, en het angstig heen en weer wapperende huigje in de diepte daarachter. Naar adem happend, ontsnap ik ternauwernood.
Willem H., woont achter het Carolus, kameraad vanaf de lagere school. ‘The Lamb Lies Down On Broadway’ van Genesis bestormt de hitlijsten, en godsdienstdocent Bergsma vult z’n lessen met een duiding van de songteksten van Peter Gabriel. Helemaal mijn ding.
Het is een Goddelijke tijd. De relatie met Lenie de G. gaat op de klippen en met Emmy B. beleef ik, in voorbereiding op m’n werkvakanties op Texel, plezierige momenten. Emmy leeft in een Afghaanse jas, draagt wilde krullen en is gezegend met volumineuze lippen.
Ik draag laarzen met clicks, ruik oorverdovend naar Patchouli, en ben kind aan huis bij een India winkeltje aan het eind van de Diezerpromenade rechts. Boutique Bhutan!
Het laatste HAVO jaar knikker ik scheikunde uit m’n pakket, ruil het in voor economie, word getrakteerd op een natuurkunde docent die z’n vak wèl verstaat, en voer discussies met wiskunde docent Favier over de asymptoot. Een prachtig jaar, ik slaag, werk op Texel, schaf m’n eerste telescoop aan en vertrek met klasgenoten naar Parijs. Gruwel: verliefd op Janny, het houdt maar niet op, ik word geplaagd door hormonen.
Het is een intense tijd, ik heb het qua chronologie niet allemaal op een rijtje, moet er nog een keer wat dieper induiken. Ergens in die dagen bedenk ik dat ik piloot wil worden. Burgerluchtvaart. Ik laat me testen, lichamelijk slaag ik met vlag en wimpel, psychologisch gezien verdwijn ik als de Titanic in de diepzee.
Had het voor geen goud willen missen! Those were the dayzz!