Moord in Baarlo en bloederig tafereel op zee
ZWARTSLUIS – Dat vroeger alles beslist niet beter was, betogen we wel vaker in deze historische rubriek. Neem nou het jaar 1874. Zwartsluis is nog maar net bekomen van een verschrikkelijke blikseminslag waarbij een jaar eerder drie plaatsgenoten op slag overlijden of twee bloederige incidenten halen het landelijke nieuws.
Schippersknecht Lassche vaart begin juni de haven van Zwartsluis binnen met de praamschuit van zijn baas Jan Kisjes. Het schip zit onder het bloed en de schipper is in geen velden of bewegen te bekennen. Volgens Lassche kreeg Kisjes aan boord ‘een aanval van razernij’ en moest hij zijn baas daarom vastbinden.
Toen de razernij later was gaan liggen, sneed Lassche de touwen weer door. Volgens hem was zijn kompaan vervolgens met een roeiboot weggevaren en moet hij op de Zuiderzee zijn verdronken. Zijn lichaam wordt een paar dagen later in de buurt van Schokland inderdaad gevonden door Stoffer Oldenhof uit Vollenhove.
Ondertussen speculeren de kranten dan al over wat er aan boord heeft plaatsvonden. Ze spreken over ‘zware vermoedens’ dat Lassche wat met de dood te maken heeft. Die staat ‘niet bijzonder gunstig bekend’, al zou Kisjes ook ‘een liefhebber van sterken drank’ zijn geweest. Volgens een krant was het tweetal met een lading schelpen naar Texel geweest. Over een tocht van een paar dagen hadden ze drie weken gedaan. Op Texel leidden ze ‘een vrolijk leven’.
Eenmaal op de terugweg bekoelde de jolijt en de vriendschap blijkbaar. Lassche zou langs het Zwolsche Diep en in Genemuiden ook verhalen hebben opgehouden die niet in overeenstemming zijn met zijn betoog later in Zwartsluis. Een paar dagen later melden de kranten echter dat ‘de zware vermoedens waarvan sprake was niet zijn bevestigd’. Uit onderzoek is niet vast te stellen dat Lassche betrokken is bij de dood van zijn schipper. In de krantenarchieven is dat het laatste bericht over deze zaak.
Een paar maanden na het opmerkelijke verhaal over de twist op de Zuiderzee haalt Zwartsluis opnieuw het nieuws, althans het vlekje Baarlo even buiten het dorp. Daar hebben twee buren het al jarenlang aan de stok over het ‘eigendom van een stuk gras’. Die zaak loopt blijkbaar steeds hoger op, want de ene buurman bedreigt de vrouw van een ander. En nog later bedreigt hij ook zijn buurman met een maaiwerktuig.
Het beoogde slachtoffer slaat echter direct terug. Hij pakt een mes en steekt zijn jarenlange opponent neer. Volgens de krantenberichten reageert de dader vervolgens ‘zeer onverschillig’. Hij laat aan dorpsbewoners het steekwapen zien en vertelt trots dat hij hem daarmee ‘goed heeft geraakt en geen last meer van hem zal hebben’. Als de zoon van het slachtoffer later koffie en brood naar zijn vader op het land wil brengen, ziet hij zijn overleden vader en blijkbaar ook de veroorzaker daarvan. Die heeft zijn menselijkheid nog niet teruggevonden. “Haal maar een kruiwagen dan kunt ge hem opladen...”, zou de boer hebben gemeld.
Erik Driessen duikt voor De Stadskoerier wekelijks in de online krantenarchieven. Daarin is hij op zoek naar bijzondere, grappige, verdrietige of historische verhalen.