Kampioensteam Olympia'28 uit 1969: ‘In tien
wedstrijden hebben we het verschil gemaakt'
(door Gerard Meijeringh)
HASSELT - Een prachtig initiatief van Olympia’28. Zaterdag 14 mei worden de helden van het kampioensteam uit 1969 in de watten gelegd. "Dit is heel mooi. Je ziet je oude maatjes terug."
Het is een mooi gezicht. Op het hoofdveld speelt het huidige eerste team van Olympia’28 tegen BAS en op het nieuwe terras zitten verschillende spelers uit het kampioensteam van 1969 bij elkaar.
Gebroederlijk zittend bij elkaar aan een van de nieuwe picknicktafels. Ze luisteren naar de verhalen, drinken een biertje en genieten van een bitterbal of een minifrikandel. En het weer werkt mee. Een zonnetje en een heerlijke temperatuur geven zo’n reünie nog net even wat meer cachet. Minpuntje is het spel van Olympia deze middag. Bij rust staat de ploeg op een 0-3 achterstand. “Ze mogen blij zijn dat ze al zoveel punten hebben”, zegt Henk Zieleman.
Hij is onder de indruk van het initiatief van de club uit Hasselt om hem en zijn maten uit te nodigen om op een mooie zaterdag in mei naar Olympia te komen. “Prachtig. Als je als club de geschiedenis niet kent of onderhoudt, wat heb je dan voor toekomst?”, zegt Zieleman. “Maar ik was er wel even stil van.”
Voor niemand bang
Zieleman speelde een jaar of vier in het eerste van Olympia. “Daarna ben ik de stad uitgegaan.” Inmiddels woont hij alweer zo’n drie jaar in Hasselt. Hij denkt met weemoed terug aan de tijd waarin hij voetbalde in het eerste van Olympia. “Ik heb nog met Henk Overmars gevoetbald. Hij had betaald voetbal gespeeld bij Zwolsche Boys. Ik heb heel veel van hem geleerd. Als er een lastig ventje was bij de tegenstander, dan ging Henk zich ermee bemoeien. ‘Dat doe ik wel even’, zei hij dan. Ik heb van Henk geleerd om zulke spelers niet te schoppen, maar uit de wedstrijd te praten”, lacht Zieleman.
“Hij was bij ons trainer/speler”, vult Joke Schuring aan. “Henk was voor niemand bang. Hij had een over-mijn-lijk-mentaliteit. En hij corrigeerde als een gek”, aldus Zieleman. “Elk kopduel was voor hem. Hij bleef hangen in de lucht en dan ineens, klats”, zegt Schuring met een twinkeling in zijn ogen.
Geen voetbal zonder keuring
Schuring komt nog regelmatig op het sportpark en is erelid van Olympia. “In 1977 ben ik op 32-jarige leeftijd gestopt met voetbal. Toen ben ik wedstrijdsecretaris geworden. Vanaf die tijd zorgde ik ervoor dat iedereen gekeurd werd. Dat had mijn voorganger Dick Nijland al voor me uitgezocht. ‘Zo moet je het doen Jo’, zei hij tegen me. Dat heb ik gedaan. Ik liet niemand voetballen zonder keuring. In die tijd moest je je als voetballer laten keuren door een arts. Deed je dat niet en je voetbalde toch, dan kreeg de club een boete van 10 gulden. Bij Olympia ging elke week meer dan 100 gulden naar de KNVB, maar toen ik wedstrijdsecretaris werd, was dat over. Dat viel de KNVB ook op. Bij een feestje in de Herderin kwam de KNVB met een verhaal. ‘We verdienen niks meer aan Olympia en zo hoort het ook’, zei iemand van de KNVB. Ik ben 21 jaar wedstrijdsecretaris geweest.” In 1980 verhuisde Olympia naar het huidige onderkomen. “Mijn vrouw en ik hebben de kantine toen ingericht. Vervolgens zijn we kantinebeheerder geworden.”
Tien zeges op rij
Terug naar het seizoen 1968-1969. Olympia beleefde een vreemd seizoen. “Onze eerste seizoenshelft was heel matig”, aldus Zieleman. “Het liep niet. Het was heel wisselvallig”, vult Warner Stoel aan. “Het najaar was heel nat. Toen zijn er heel veel wedstrijden afgelast.” Daardoor had Olympia bepaalde tegenstanders nog niet getroffen, waaronder de onderste drie.
En dat bleek in de tweede seizoenshelft een groot voordeel. “We wonnen tien wedstrijden achter elkaar. We zijn kampioen geworden tegen de CJV’ers. We wonnen met 3-1. Na twaalf wedstrijden hadden we veertien punten. Toen stonden we tweede, maar waren we helemaal nog niet kansloos. In de eerste twaalf duels hadden we de sterkste ploegen al gehad. Vervolgens hebben we in tien wedstrijden het verschil gemaakt. Met 34 punten zijn we kampioen geworden. ’t Harde had 33 punten”, aldus Stoel.
Rondvaart
De voetballers bewaren mooie herinneringen aan een rondvaart naar aanleiding van het kampioenschap. Die moest worden uitgesteld vanwege een bedrijfsongeval, waarbij keeper Klaas Schelhaas enige tijd na het binnenhalen van de titel zijn hand verloor. Twee maanden later maakte het kampioensteam van 1969 alsnog een rondvaart op de ‘Belterwiede' en de Beulakerwiede. Schelhaas had inmiddels een kunsthand gekregen. "Het regende als een gek, maar het was heel erg gezellig. Het was een prachtige tijd”, aldus Zieleman.