Proat van Eddy
(door Eddy Beens)
We hebben ze zelf gekozen. Ze zijn met z'n negentienen. Mannen en vrouwen, van zes partijen. Dat aantal vrouwen mag wel wat hoger overigens. Ze nemen beslissingen, adviseren en leggen de vinger op de zere plek als het nodig is. Je moet de instelling hebben om te willen bijdragen aan de samenleving. Soms word je afgezaagd. Onderling zijn er wel eens meningsverschillen. Dat hoort er ook bij. Dat je ook eensgezind kunt zijn bleek afgelopen week. Twee onderwerpen haalden de pers. De asielboot en het initiatief van een aantal ondernemers om windmolens te plaatsen in Mastenbroek. In beide gevallen was de raad duidelijk. Om met het eerste te beginnen. Dat er een asiel crisis is weet iedereen inmiddels wel. Daar kun je allemaal een mening over hebben, maar buiten slapen met slecht weer gun je niemand. Als dan de vraag komt vanuit de overheid om als gemeente en regio mee te helpen om andere gemeentes te ontlasten lijkt mij in een samenleving als Nederland normaal. Geen probleem mee. De raad en het college ook niet. Staaltje solidariteit met andere gemeenten. Sommige reacties op sociale media zijn overigens van bedenkelijk niveau. Er zullen gelukzoekers bij zitten, maar vluchten doe je dat niet zonder reden. Ga zelf maar eens in de schoenen van een vluchteling staan.
Het andere onderwerp waarover de raad unaniem tegen was is het initiatief van ondernemers in Genemuiden om boeren van hun land te beroven en daar vervolgens windmolens op te zetten. Dat er sprake is van enige paniek is duidelijk. We hebben energieverslindende industrie in de gemeente. In alle kernen. Sinds grasmaaien niet meer ‘sexy’ is bedekken we het wel met kunstgras. De ondernemers denken vooruit, en gezien de stijgende gasprijzen is het meedenken over alternatieven lovenswaardig. Niks mis mee. Alleen doe je dit altijd in overleg met andere partijen. Daarin wilden ze iedereen passeren. Daar hadden ze ook een tactiek voor. Je stuurt een aantal mensen over de Nieuwe Weg tussen Hasselt en Genemuiden, laat ze over een sloot springen en aankloppen bij boerderijen met een zak geld en contracten om het spelletje ‘landjepik’ te spelen. Grond in bezit, energie veiliggesteld door middel van de bouw van 10 windmolens. Totaal geen rekening houdend met omwonenden, landschap, en wat de raad ervan vindt. Vooral het idee dat geld blijkbaar macht maakt steekt mij. We leven in samenleving waar je het met mekaar moet doen. Dat er windmolens komen in onze gemeente is een gegeven, maar niet op deze manier.
De raad was duidelijk, niet op de voorgestelde manier van de ondernemers. Een pluim op de hoed, of veer in de …. vul maar in. Daarover mogen ze zelf stemmen.