Walking Football bij Olympia'28 begint lekker te lopen
(door Erik Driessen)
HASSELT – “Ja hoor, fantastisch. Het begint er op te lijken, jongens”, roept Patrick Reuvekamp woensdagochtend op het kunstgras van Olympia’28. Hij heeft het niet tegen zijn collega’s van het eerste elftal, maar tegen een handvol deelnemers aan het Walking Football. Reuvekamp begeleidt de spelers op leeftijd elke woensdag.
De aanvoerder van Olympia 1 startte vijf jaar terug als stage een Walking Football-initiatief in Hattem. Na een vraag vanuit de Hanzesteden begon hij onlangs ook in Hasselt. “Er is elk jaar een toernooi van de Nederlandse Hanzesteden. De gemeente kreeg de vraag of Zwartewaterland ook mee wilde doen en benaderde mij. DESZ en Genemuiden hebben nog geen interesse, maar Olympia’28 reageerde direct enthousiast”, vertelt Reuvekamp. Dat doet hij in de kantine, want elke sessie begint met koffie. Langzaam druppelen de deelnemers binnen. “Ha, een nieuw gezicht”, zegt Reuvekamp als deelnemer Arie met een Syrische introducee binnenkomt. Dat brengt het aantal deelnemers vandaag op vijf. “Dit is de periode dat senioren op vakantie gaan…”, klinkt het als verklaring voor de wat lagere opkomst.
Reuvekamp zou het liefst nog meer deelnemers begroeten. “En daarvoor heb je geen voetbalachtergrond nodig”, zegt hij. “Sommige mannen hebben vroeger gevoetbald, maar de meesten niet. En zij vinden het nu hartstikke leuk. Niet alleen omdat ze bewegen, maar ook vanwege het sociale aspect. Je ontmoet hier mensen en bent met elkaar lekker bezig.”
Dat beaamt Walking Footballer-Bertus. Hij zit wekelijks op de tribune bij PEC Zwolle en kent de ins en outs van Olympia’28, maar zelf trapte hij nooit eerder tegen een bal. “Ik kom van de boerderij en dan heb je niet overal tijd voor. Ik las in de krant over dit initiatief. Na één keer meedoen was ik hier al niet meer weg te slaan…”, glimlacht Bertus. Aan de overkant van de tafel zitten de 76-jarige Arie en de 74-jarige Wim. Ze zijn in tegenstelling tot de anderen niet gekleed in trainingspak, maar trainen wel degelijk mee. “Wat is moe he…”, antwoorden ze op de vraag of een training vermoeiend is. Ook zij voetbalden nooit in hun jeugd. “Maar ik ben wel altijd supporter geweest van Olympia’28 en heb mijn zoon naar de vereniging gebracht”, vertelt Wim.
Dan gaat het gezelschap naar buiten. Reuvekamp heeft daar de oefeningen al uitgezet. De voetballers moeten langs pionnetjes slalommen en afwerken op een kleine goal. Ook volgt een positiespel dat bij een training van het eerste niet zou misstaan. “We doen een volwaardige voetbaltraining, maar dan op een lager tempo”, noemt Reuvekamp dat. "Zonnetje erbij, lekker hoor”, zegt jongste deelnemer Cor, als hij zich ontdoet van zijn trainingsjasje. Hij speelde ooit in het eerste elftal van Olympia’28 en dat is nog te zien aan zijn balbehandeling. Maar ook de anderen raken steeds behendiger. “Goede goal, lekker hoor…”, roept Reuvekamp enthousiast, voordat hij de training besluit.
"Heb je een goede actiefoto kunnen maken?”, vraagt Bertus gekscherend, terwijl Reuvekamp nog een oproept doet. "Het zou mooi zijn als deze groep wat groter wordt. Dan kun je kleine partijtjes spelen en de trainingen nog interessanter maken.” Belangstellenden zijn elke woensdag om 09.30 uur van harte welkom. Of mail naar walkingfootball@olympia28.nl.