Iraakse kledingreparateur blij met goede reacties uit Genemuiden
Algemeen(door Bas Wilberink)
GENEMUIDEN - Ruim twee maanden is de uit Irak afkomstige Kais Hamad nu werkzaam in Genemuiden. Zijn kledingreparatiewinkel in de Kruisstraat is er goed ontvangen, laat de 37-jarige Zwollenaar weten. ?De mensen hier zijn heel aardig voor me?, vertelt hij.
Vijf jaar woont Hamad inmiddels in Nederland, binnenkort hoopt hij een Nederlands paspoort te krijgen. Hij vluchtte destijds uit zijn geboortestad Bagdad, wegens de grote gevaren door veelvuldige bomaanslagen en moorden. Zijn vader en zus bleven achter en wonen anno 2015 nog steeds in de Iraakse hoofdstad.
Hamad kwam in 2011 in Zwolle te wonen. Na een aantal stages en een inburgeringscursus via het Deltion College, dat hem begeleidde naar het vinden van werk, vond Hamad het tijd voor een eigen zaak. ?Ik wilde in eerste instantie een winkel openen in Zwolle?, legt hij uit, in zijn kleine maar gemoedelijke werkruimte. ?Ik deed in Irak ook kledingreparatie en werkte in een trouwjurkwinkel. In Zwolle zijn alleen al vier of vijf kledingreparatiewinkels, terwijl het niet een heel grote stad is. Daarnaast kon ik er geen goede plek vinden.?
Via Zwollenaar Wim van der Kamp, die hem op vele gebieden ondersteunt, kwam Hamad in de tapijtstad terecht. ?Zijn familie woont in Genemuiden?, legt de Irakees uit. ?Via hen kwam ik bij de eigenaar van dit pand Karst Beens terecht, die heel blij was dat ik hier een winkel wilde beginnen. Het is misschien klein, maar van hieruit kan ik goed mijn werk doen. Ik heb al een vaste klantenkring opgebouwd.?
Het bevalt Hamad zo goed in Genemuiden, dat hij er sterk aan denkt om er naar te verhuizen. ?Dat is handig, zodat ik ook tussendoor werkzaamheden kan doen. Nu moet ik daarvoor eerst uit Zwolle komen. Verder vind ik bewoners van Genemuiden voor 80 procent hetzelfde als mensen in Irak. Als je hier iemand tegenkomt, zegt hij ?hallo' en vraagt hoe het gaat. Dat is in Irak heel normaal. In Zwolle is dat niet het geval.?
Praten over zijn nieuwe leven in Nederland doet Hamad met een lach op zijn gezicht. Maar als we over zijn oude thuis komen te spreken, verdwijnt deze. ?Ik delete alles uit mijn verleden?, vertelt hij. ?Het is moeilijk. Als ik altijd maar over mijn oude situatie blijf denken, maak ik mezelf moe.?
Het liefst wil Hamad alle narigheden die hij in Irak meemaakte achter zich laten. ?Alleen het contact met mijn vader en zus wil ik natuurlijk behouden. Ik mis hen heel erg, elke avond huil ik. Als ik van mijn zus hoor dat ze daar geen elektriciteit hebben en een moeilijk leven, vind ik dat erg lastig om te horen.?
Hoe moeilijk Hamad het ook vindt dat hij zijn vader en zus gemiddeld maar eens per maand spreekt, hij wil nooit meer terug naar Irak. ?Hopelijk kan ik mijn zus en vader in de zomer een maand overhalen naar Nederland.?
De toekomst in Nederland ziet de kledingreparateur positief tegemoet. Voor zijn winkel heeft hij meerdere toekomstplannen. ?Ik ben ook ontwerper. Ik hoop straks kleding te kunnen ontwerpen, bijvoorbeeld jurken voor vrouwen. Zo heb ik heel veel plannen. Maar ik kan niet alles in één keer uitvoeren. Dus stap voor stap ga ik vooruit.?
