Buddy’s van Diaconaal Platform helpen statushouders hun weg te vinden

(door Bas Wilberink)

ZWARTEWATERLAND - Buddy’s worden ze genoemd. Vrijwilligers van het Diaconaal Platform die statushouders in de gemeente Zwartewaterland helpen bij de sociale integratie in de samenleving. Dat kan van alles zijn; met een kop koffie bijpraten over allerlei onderwerpen, een wandeling maken tot het contact leggen met buurtgenoten. “We proberen duidelijk te maken: we zien jou en accepteren je zoals je bent”, aldus coördinator Anita Eenkhoorn van de Werkgroep Vluchtelingen Genemuiden.

Zwartewaterland telt drie van deze werkgroepen, die vallen onder het Diaconaal Platform. Dat begon ongeveer 3,5 jaar geleden toen een grote stroom vluchtelingen naar Nederland en ook deze gemeente kwam. “Iedereen wilde wat doen, maar wist niet wat”, aldus Eenkhoorn. “Vanuit de kerken vonden we het de taak om gastvrij te zijn. Deze groep was nog niet goed in beeld. Iedereen heeft wel familie of een kerkgenootschap om op terug te vallen, maar vluchtelingen missen vaak beide.”

Zowel Genemuiden, Hasselt als Zwartsluis kan bogen op een groep vrijwilligers vanuit de aangesloten kerken. In Genemuiden zijn dat twintig mensen, die gezamenlijk acht vluchtelingengezinnen in deze plaats helpen. Zo worden er zes tot acht maal per jaar ontmoetingsmaaltijden georganiseerd op de vrijdagavond in het Hervormd Centrum. Iedereen neemt eten mee uit zijn of haar geboorteland. Ook in Zwartsluis gebeurde dat tot voor kort. Hier kwam onlangs een eind aan, omdat de belangstelling wat terugliep. De buddy’s vormen dus een ander belangrijk onderdeel van het Diaconaal Platform. VluchtelingenWerk brengt nieuwkomers in Zwartewaterland - dat zijn met name mensen uit Syrië, Eritrea en Pakistan - desgewenst in contact met de werkgroepen. De coördinator is bij het eerste contact tussen de buddy en het gezin. Tijdens dat gesprek worden de verwachtingen op elkaar afgestemd. Vervolgens vindt eens per week of twee weken contact plaats. Alle gesprekken gebeuren in het Nederlands, hoewel dat soms gaat met ‘handen en voeten’.

“Het gaat om de sociale integratie”, legt Eenkhoorn uit. “Waar vind je hier welke winkels? Buurtcontact, internationale kerkdiensten en sociale regels in Nederland. Hoe houd je je tuin bij? Hoe plak je een fietsband? En als je op de fiets gaat, dan is een regenpak ook handig. Of waar vind je bouwland, omdat velen zelf altijd producten hebben verbouwd in hun herkomstland. Dat soort zaken.” Eenkhoorn benadrukt dat het geen kwestie is van ‘u roept, wij draaien’. “Dat zou de zelfredzaamheid van het gezin in de weg staan”, legt ze uit. En financiële zaken worden opgepakt door VluchtelingenWerk. “Wij hebben wel een signalerende functie. Het onderlinge contact tussen de organisaties is heel goed, ook bijvoorbeeld met het Taalpunt Zwartewaterland.” Volgens Eenkhoorn is de hulp van het Diaconaal Platform onder statushouders belangrijk. “Als ze dat niet krijgen, komen ze op afstand van de maatschappij. Dan gaan ze terug naar hun roots en ontbreekt de integratie, omdat ze niet gehoord worden. Wij proberen te zeggen: we zien jou en accepteren je zoals je bent. Daarom komen ze hier ook, om geaccepteerd te worden.”