Bianca van den Berg

Raadscolumn CU: 'Naar hetzelfde kijken en toch iets anders waarnemen'

Algemeen

U kent dat vast wel. Kijken naar een filmpje en vertellen wat je hebt gezien. Zet tien mensen op een rij en je krijgt gegarandeerd tien verschillende versies van het filmpje te horen. Je vraagt je dan af: “wat zou dat zijn, we hebben toch naar hetzelfde filmpje gekeken?” Tja, wellicht hebben we verschillende dingen opgemerkt en daarmee verschillende accenten gelegd. In het dagelijks leven gebeurt dat aan de lopende band. We kijken naar dezelfde omgeving en toch hebben we een verschillende indruk, ervaring, beleving, waarde, etc. van die omgeving. Daar is niets mis mee. Gelukkig maar. Anders zou het maar een saaie boel worden.

Lastig wordt het wanneer er consequenties aan verbonden worden en we tegen elkaar zeggen: ”Mijn kijk op de omgeving is de enig juiste”. Dan gaan wij eisen stellen aan de manier waarop de ander moet kijken. Trekken wij bovenstaande door naar de invulling van de wijze waarop wij met elkaar samenleven, invulling geven aan onze openbare ruimte, gezondheid, etc. dan kan dat heel verschillende reacties roepen.

Neem bijvoorbeeld een pilot voor twee zonneveldjes. De reacties op FB spreken voor zich. Voor- en tegenstanders roeren zich. Als het gaat om de opdracht die wij met z’n allen hebben om te kijken hoe wij duurzamer om kunnen gaan met onze energie dan is het een hele puzzel om tot een goede en verantwoorde inpassing te komen in ons kwetsbare landschap. En ja, er zijn nog voldoende daken die onbenut zijn, maar met daken alleen redden wij het niet. Er moet echt meer gebeuren. De hoe-vraag? Daar gaan wij ons de komende jaren mee bezighouden.

Er zal de komende jaren meer dan gemiddeld een beroep gedaan worden op creativiteit en innovativiteit om deze ontwikkelingen vorm te geven. Juist de verschillende kijk op zaken of het combineren van verschillende invalshoeken, kan leiden tot mooie oplossingen. Dit is niet alleen de verantwoordelijkheid van de overheid, maar van ons allemaal. De samenleving zijn we zelf. Of we nu wel of niet geloven in klimaatverandering. We kunnen niet stil blijven zitten, maar met elkaar kunnen we het verschil maken.

Wilma Veldman-Boonen
Vice fractievoorzitter
ChristenUnie Zwartewaterland