Hasselter wint prijs voor beste Overijsselse boek

HASSELT - Albert Corporaal uit Hasselt won vorige week, samen met medeauteur Tjirk van der Ziel, de eerste prijs voor het beste Overijsselse boek. Ze kregen die prijs uitgereikt voor hun boek ‘Atlas van de IJssel’.

In het boek wordt aan de hand van kaarten, afbeeldingen en analyses de geschiedenis van de rivier de IJssel, sinds haar ontstaan in de eerste helft van de Middeleeuwen, in beeld gebracht. Corporaal en Van der Ziel lichtten die verbeeldingen toe en verhalen de complexe geschiedenis met hoogte- en dieptepunten. 

Ze vertellen over de nautische hoogtepunten in de Hanzetijd, wanneer vriend en vijand de IJssel haar nog als belangrijke noord-zuid-vaarweg kunnen benutten. 

“Maar de IJssel bereikte dieptepunten nadat ze ter hoogte van Westervoort (= de voorde in het westen) nog maar zo breed was als een sloot en ’s zomers één grote slingerende, vrijwel drooggevallen baan van zand was: overal doorwaadbaar tot groot verdriet van diegenen die probeerden tol te heffen bij de weinige bruggen of veerponten die er waren”, legt Corporaal uit. “Bekijk daarvoor zelf de vele kaarten en ontdek nog meer dan onder woorden gebracht is, aanschaffen dat boek.” 

Corporaal heeft nog meer tips. “Als je zelf leuke dwarsverbanden wilt gaan ontdekken, dan is een aanrader om je in de geschiedenis van het klimaat te verdiepen (boeken van Buisman), zodat je perioden van winterse, extreme koude (de Kleine IJstijd), kunt koppelen aan het gedrag van de rivier, met extreem lage waterstanden of ijsdammen met dijkdoorbraken van dien, of een tijd van extreme droogte.”

De jury heeft dit boek als het beste uitgekozen, uit een stapel van 75 inzendingen in de categorie Non-fictie. 

Toen Van der Ziel in de collegebanken zat – hij is opgeleid tot fysisch geograaf – kreeg hij te horen over het ‘Massief van Hattem’. “In Hattem en de streek eromheen ligt onder de bedding van de IJssel een oerbedding, uit een warme periode. Als je onder die oude bedding gaat graven, dan vind je restanten van exotische dieren. Dus er hebben ooit nijlpaarden gewandeld hier, dat prikkelde mijn verbeelding.” 

Nu, jaren later, uit zich die verbeelding in een boek. Het is niet alleen zijn verbeelding, maar ook die van Albert Corporaal. Ook die wilde het eigenlijk al een tijdje. “Maar het is jarenlang op de boekenkast blijven liggen”, lacht de Hasselter. “Ik was jaren geleden al een eind op streek, maar de vragen die opkwamen, werden voor mijn toenmalige medeauteur te wetenschappelijk.”