Luuk van Hessem op zijn E-bike.
Luuk van Hessem op zijn E-bike. Foto: Gerard Meijeringh

De bijzondere verhalen van de recreatieve sporter (2): Luuk van Hessem

Sport

(door Gerard Meijeringh)

HASSELT- De kranten staan vol met prestaties van sporters die internationaal, nationaal of regionaal in de top meedraaien. Maar achter deze groep zitten flink wat recreatieve sporters die er ook alles voor doen om hun doelen te bereiken. In deze rubriek bijzondere verhalen van deze sporters. In deel 2 het verhaal van Luuk van Hessem. Over een aantal maanden wil hij een mini-triatlon volbrengen om geld binnen te halen voor de stichting PDBeH, die in principe geadopteerde Brazilianen in Nederland helpt bij het vinden van hun families.

Bij het woord triatlon denk je aan afgetrainde atleten die van alle markten thuis zijn. Zwemmen, hardlopen en fietsen. Luuk van Hessem lijkt er niet eens op. “In m’n hoofd zit dat ik regelmatig sport, maar dat is niet aan mijn figuur te zien”, zegt hij met een grote lach op z’n gezicht.

Sportief

Toch is Van Hessem wel degelijk een sportief persoon. Al jarenlang zwemt hij baantjes in de zwembaden van Genemuiden en Zwartsluis. “Dat doe ik twee keer per week en ik wandel ook twee maal in de week. De ene keer 7 kilometer en de andere keer 4,5 of 5 kilometer. Straks hoop ik ook weer te kunnen badmintonnen bij Allotria. Dat ligt nu stil. Daar dubbelen we, enkelspel lukt niet meer”, lacht Van Hessem.

Minitriatlon

In 2019 ontstond het idee om iets sportiefs te gaan doen voor het goede doel. Hij kwam al snel uit bij een mini-triatlon. Op één dag 1 kilometer zwemmen, 45 kilometer fietsen en 10 kilometer wandelen. “Ik heb dat in 1985 in Kampen gedaan en daarna in Nieuwleusen en Nijverdal. De mini-triatlon voor het goede doel zou ik vorig jaar gaan doen, maar toen kwam corona en kon het niet meer. Daarom ga ik eind augustus of begin september de uitdaging aan.”

DNA-testen

Van Hessem spreekt van een donortriatlon. Hij wil geld binnenhalen voor de stichting PDHeB. Dat staat voor ‘Pessoas Desaparecidas Brasil e Hollanda’, in het Nederlands ‘Vermiste Personen in Brazilië en Nederland’. De 70-jarige inwoner van Hasselt is penningmeester van de stichting. “We zetten ons in om zoveel mogelijk geadopteerde Braziliaanse kinderen in contact te brengen met hun biologische ouders in Brazilië en willen ook zoveel mogelijk biologische Braziliaanse moeders in contact brengen met hun kinderen in Nederland. We zijn bezig met een groot plan. Wij willen zoveel mogelijk DNA-testen aanschaffen voor Braziliaanse zoekende moeders en als stichting proberen we zoveel mogelijk moeders te traceren. Geadopteerden die hun moeders/familie willen vinden, hebben zich al bij ons ingeschreven of kunnen dat alsnog doen. Alle DNA slaan wij op in een DNA-bank en daaruit komen de matches tussen moeder en kind. Maar de aanschaf van een DNA-set kost 79 euro. Het plan is om bij duizend moeders DNA af te nemen. Dan praat je over een bedrag van 79.000 euro. De stichting moet het hebben van donaties. Met mijn triatlon wil ik graag tien procent hiervan binnenhalen, 7.900 euro. Ik realiseer me dat ik dat bedrag niet ga halen, maar ‘dromen’ mag altijd”, aldus Van Hessem. Hij spreekt van een belangrijke missie. “Ik heb gemerkt hoe verdrietig biologische moeders zijn. Ze weten niet waar hun kinderen zijn. Als je moeder en kind bij elkaar weet te brengen, is de cirkel weer rond.”

E-bike

Van Hessem is al volop in training. “Ik heb vanmorgen nog gezwommen in Zwartsluis. Daar ga ik dan met de fiets heen. Zo heb ik ook fietsen getraind.” Van Hessem zag aanvankelijk vooral op tegen het fietsen. “Maar dat is me meegevallen. Ik heb onlangs 43 kilometer gefietst. Dat ging prima. Ik fiets op een E-bike. Ik heb een motortje met vijf standen. Ik kies altijd voor de minste ondersteuning en hou altijd hetzelfde tempo aan. Dat geldt ook voor wandelen en zwemmen.”

Genieten

De routes gaat Van Hessem zelf uitzetten. “Dat doe ik in juni of juli. Dan zet ik alles op papier. Vervolgens moet het in augustus of september gebeuren.” Tijdens de triatlon wil hij zichzelf absoluut niet opjagen. “Tijd is niet belangrijk. Ik heb het ooit eens in 5 en een half uur gedaan, maar ik ga er niet vanuit dat ik dat nu ga halen. Je krijgt toch te maken met vermoeidheid. In het langzaamste scenario doe ik er 7,5 uur over. Ik doe niet te gek. Even de tijd nemen om water te drinken en even lekker zitten op een bankje hoort er ook bij. Ik wil van de tocht genieten.”

Wilt u Luuk van Hessem steunen? Ga naar https://www.geef.nl/nl/actie/dna-maes-do-brasil-2/donateurs


“Ik fiets op een E-bike. Ik heb vijf standen en kies altijd voor de minste ondersteuning.”

Gerard Meijeringh