‘Er moet meer aandacht komen voor de pester’

HASSELT - De rouwadvertentie van Tim Ribberink, een jongen die op twintigjarige leeftijd zelfmoord pleegde, maakte begin deze maand veel los in Nedeland. Zo ook bij Hasseltse Aly Hilberts, die eerder dit jaar een kinderboek uitbracht over pesten.In die advertentie, geplaatst in De Twentsche Courant Tubantia, was de tekst uit Ribberinks afscheidsbrief te lezen. Hij schreef zijn hele leven ‘bespot, getreiterd, gepest en buitengesloten’ te zijn geweest. Hilberts: “Het greep iedereen aan en ook ik vond het zo verschrikkelijk, te meer omdat het vaker gebeurt.”Het sluit aan bij haar boek ‘Hoe Chang zijn pesters overwon’. Hilberts, die veertig jaar werkzaam is geweest in het onderwijs, schreef al eerder over pesten. Haar eerste boek, ‘Bas slaat terug’, schreef ze naar aanleiding van een schokkende belevenis. “Het gebeurde zo’n vijftien tot twintig jaar geleden, toen ik met de auto van Giethoorn naar Steenwijk reed”, kijkt ze terug. “Ik zag in de verte een groepje jongens op iemand inslaan. Ik dacht eerst: dit kan niet waar zijn, dat is stoeierij. Maar toen ik dichterbij kwam, zag ik dat drie jongens een andere jongen totaal in elkaar sloegen.”Ook maakten ze zijn spullen stuk. Hilberts stapte uit de auto. “Maar toen kwamen de jongens op mij af. Ik durfde de confrontatie niet aan, pakte mijn telefoon en deed net of ik de politie belde. De jongens schrokken en liepen snel naar hun fietsen.” Toen zag Hilberts het verschil tussen het pestgroepje en de gepeste jongen. “De jongen op de grond had een mooie fiets, moderne tas en hippe schoenen. Een duidelijk verschil met het groepje. Op dat moment viel bij mij het kwartje. De woede voor de daders verflauwde. Ik dacht: zou het jaloezie zijn geweest?”Deze belevenis is volgens Hilberts mogelijk exemplarisch voor veel andere pestgevallen. “Mijns inziens is er te weinig aandacht voor de opvoedkundige kant en begeleiding van de pester. Want die heeft uiteindelijk vaak het grootste probleem, als iemand gelukkig is, heeft hij het zeker niet nodig om te gaan pesten.”Pesten kan volgens de schrijfster verschillende oorzaken hebben. Hilberts: “De pester is onzeker, krijgt te weinig aandacht, misschien wordt hij zelf gepest of wil hij voorkomen dat hij gepest wordt of wil hij interessant doen en popiejopie zijn. Dan heb je ook nog de meelopers, die bang zijn dat wanneer ze ingrijpen of niet meedoen, ze zelf gepest worden.” Maar bestaan er dan geen ‘gelukkige’ pesters? Hilberts: “Jawel, je hebt ook pesters die over het paard getild zijn. Maar ook zij hebben begeleiding nodig.”Hilberts hoopt dat er zowel vanuit ‘de pers, het publiek, de leerkrachten en ouders’ meer aandacht komt voor de pester. “Een kind dat goed in zijn vel zit, heeft geen enkele behoefte de ander zo herhaaldelijk en lafhartig in de hoek te zetten, buiten te sluiten of in elkaar te slaan.”Hilberts maakt de vergelijking met roken. “Twintig jaar geleden was het ook stoer om dit stiekem te doen op het schoolplein. Nu vindt de meerderheid het een zwakte om aan die verslaving toe te geven. Op deze manier moeten we misschien ook het pestgedrag aanpakken. Pesten moet als een zwakte worden gezien. De pesters moeten geholpen worden, zij hebben begeleiding nodig. In sommige gevallen misschien wel meer dan het gepeste kind.”Deze gedachte heeft Hilberts in het boek ‘Hoe Chang zijn pesters overwon’ verwerkt. Het is voor 10 euro te koop bij de schrijfster. Adres: De Marke 74 in Hasselt.