Johan van Dijk zit al 40 jaar in het hoveniersvak

GENEMUIDEN - Johan van Dijk is al 40 jaar hovenier in hart en nieren. Op 18 augustus 1983 is Johan van Dijk ingeschreven bij de KvK. Hij heeft eerder gewerkt bij Palland tuincentrum in Kampen, en daarvoor nog bij Heijmans die bermonderhoud deed.

Johan is op advies van Bertus van de Bollenakker (Bertus van Dijk) begonnen aan de Krommesteeg. Een bord aan de rand van het land, boompjes en struiken er op gezet, en bakken met een mooi assortiment bloemetjes op de grond. Een hele fleurige aanwinst voor Genemuiden. 

In zijn eigen wagen, een groene metallic Renault 12, volgeladen achterin met het nodige gereedschap, ging hij naar zijn klanten. In 1988 trouwde hij met Jacolien en het stel ging wonen aan de Prins Johan Frisostraat in Genemuiden. Ze hadden hun oog laten vallen op het stuk grond aan de Hasselterdijk. Daar zouden ze mooi een huis kunnen zetten en hun bedrijfje kunnen uitbreiden.

Er werden een schuur en een winkeltje neergezet en zo hielpen ze hun klanten daar alvast. Nog een poosje heen en weer fietsen voor Jacolien met de kleine Trynie, die werd daar in een klein keukentje in de box gezet, en slapen kon ze daar in een campingbedje.

Dat huis zetten was maar zo niet rond bij de gemeente, er was geen bestemmingsplan hiervoor en een huis zetten was uit den boze. Reind Breman, die destijds in de gemeenteraad zat, had wel een goed advies voor hen en dat was: “Blijven zeuren, iedere week weer.”

Dat heeft al met al zes lange jaren geduurd en toen kwam het akkoord van de gemeente, ze mochten bouwen. Johan & Jacolien vroegen netjes aan de gemeente “Hoe moet het huis staan?” Ik denk dat de gemeente dacht: ‘Laten we maar meteen meewerken, anders komen ze weer zes jaar langs’... Dus op die vraag kregen ze van de gemeente als antwoord “Zet zelf de piketten maar zoals je het wilt hebben.” Zo gezegd zo gedaan en hun huis mocht (eindelijk) staan. Daarna werd Johan de trotse eigenaar van een houtversnipperaar en een heuse trekker. Zo kon het stel door aan de Hasselterdijk en werd hun zaak geopend daar. Een heerlijk gemak: alles nu bij huis.

Zijn werkzaamheden voor tuinen zijn veel particulieren en bedrijven, maar ook scholen en de twee pastorieën van de Hervormde gemeente. 

Zo heeft hij al heel wat dominees zien gaan en komen, maar bij het contract van een nieuwe dominee zat gewoon de tuinman bij inbegrepen. En ik denk dat ieder nieuw domineesgezin dat de pastorie betrok dat best wel heel fijn vond. Ook had hij met hen vaak fijne gesprekken, hetzij onder de koffie of tijdens de corona gewoon in de openlucht in de tuin. Zo heeft hij vaak de kinderen bij de dominees vaak van kleins af aan zien opgroeien en sommige kinderen stonden hem al op te wachten als hij op vrijdag kwam tuinieren, laarsjes aan en schep en emmertje in de hand, want dan mochten ze helpen.

Op een zondag zaten Jacolien en Johan in de kerk en een stukje voor hen zat de jongste van dominee Olie met zijn mama. Hij zat wat rond te kijken en kreeg hen in de gaten: “Mama de grasmaaier zit daar!” Geweldig zoiets, en ik snap nu hoe men aan bijnamen komt...

Maar buiten dat Johan een tuinman is in hart en nieren en veel klanten heeft, houdt hij er totaal niet van om zelf in de belangstelling te staan. (Sorry Johan, ik hoop dat je het wel leuk vindt.)

En het is natuurlijk wel een dankbare mijlpaal: 40 jaar hovenier. Dat vond Jacolien ook en daarom moest deze reportage ‘in het geheim’ gemaakt worden. Johan van Dijk (en Jacolien ook natuurlijk) van harte gefeliciteerd namens al die mensen die jullie kennen.