Pak slaag voor Sportclub Genemuiden

WERKENDAM - SC Genemuiden is zaterdag hard onderuit gegaan bij Kozakken Boys. Met 4-1 stonden de groen-witten aan het eind met lege handen.Kozakken Boys en Genemuiden maakten er ruim een uur lang een potje van. Onder de genadeloos brandende nazomerzon werd het publiek getrakteerd op tempoloos foutenfestival.Zeer slordige passing, zwakke aannames en, vooral, verkeerde keuze regeerden het duel.Op het stroperige veld werd er een spel neergelegd dat weinig met voetbal te maken had. Typerend hiervoor was het moment in de 20e minuut waarbij Resokario dacht de bal te kunnen uitverdedigen door weg te draaien. Resokario maakte de beweging, maar de bal bleef liggen. Spits Irilmazbilek kreeg opeens de vrije doortocht naar doelman Albert Flier, maar ook nu weigerde de bal enige medewerking waardoor de kans verloren ging op de manier zoals die ontstond. De eerste helft kon niet beter uitgetekend worden dan door dit moment op de helft van die helft.De eerste drie kwartier was dan ook een kwelling voor de toeschouwers. Incidenteel was er een moment dat men opveerde. Voor Kozakken Boys was dat het moment dat Sjoerd van de Waal dacht de bal voor het inkoppen te hebben, na een bal, van Klaverweide,vanaf de rechter flank. Berry Halfwerk was hem echter net voor. Daarvoor was Kozakkenboys vooral gevaarlijk geweest doordat de snelle, behendige, Ismael Yildirim Arjen Netjes bergen werk bezorgde. In de voortzetting ontbrak nadien altijd de finesse. Aan de andere kant deed een actie van Sijmon Eenkhoorn de Genemuider harten sneller kloppen. Na een diepe pass van Rotman was Eenkhoorn op zichzelf. Hij speelde zich knap vrij en schoot de bal, buiten bereik van doelman BOVO, op de paal. Het wapenfeit van Genemuiden in de eerste helft, een magere scoreNa de thee zag het publiek een ander Sportclub Genemuiden. De druk werd naar voren gelegd en nu bleek dat er toch mogelijkheden lagen voor de gasten. In die periode legde Genemuiden enkele mogelijkheden. Het positieve gevoel kon Sportclub Genemuiden niet echt lang vasthouden. Nog voor er een uur verstreken was, was de lucht er al weer uit. Hoewel Kozakken Boys, buiten een uitbraak van Van der Waal om, er het eerste kwartier na rust er ook niet van bakte, kwam in die periode wel de echte kentering in het duel. Trainer Langerak bracht Richie Basoski en Toby Mulder voor Huijbrechts en Klaverweide. Met Huijbrechts werd de verdediging een stuk stabieler en Basoski bracht, naast zijn snelheid en balvastheid, een geweldig dosis aanvalskracht. Dit kwam overigens pas goed naar voren nadat Irilmazbilek de thuisclub op voorsprong had gebracht. Dit doelpunt kwam eigenlijk (letterlijk) uit de lucht vallen. De spits leek in kansloze positie in balbezit te komen, hij lepelde de bal half uit de draai hoog op. Doelman Flier zag het gevaar van dit zondagsschot, maar kon niets meer uitrichten toen de bal, tussen zijn vingers en de kruising, uit de lucht viel.Met nog 23 minuten op de klok was er tijd en dus hoop voor Genemuiden. De hoop leek verloren toen, met nog een kwartier te gaan, Sjoerd van der Waal een counter doeltreffend afrondde. Genemuiden rechtte de rug en kwam, na een goed opgezette aanval , via Martijn Jansen weer dichterbij. Het goede gevoel duurde drie balcontacten, vanaf de aftrap besliste invaller Basoski de wedstrijd. Vanaf de linkerflank stoof hij met de bal aan de voet het veld over en schoot hij de bal achter Flier.Die dreun was Genemuiden te machtig. Het vierde Werkendammer doelpunt paste precies bij het duel. Robert Boes dacht te ruimen, maar zag de bal via een tegenstander voor de voeten van Irilmazbilek vallen. De spits wist hier wel raad mee en verdubbelde zijn totaal van de middag.Sportclub Genemuiden mocht vervolgens blij zijn dat de schade niet nog hoger opliep. Kozakken Boys kreeg nog de ultieme mogelijkheid om de 5-1 aan te tekenen. Basoski had Netten zijn hielen laten zien, de verdediger herstelde dit met een sliding op de bal. Arbiter Van de Ketterij trapte in het theater en legde de bal op de stip. Irilmazbilek kon doelman Flier echter niet meer verschalken. Foto's: Helmich Lubberts