Verslag pelgrimstocht Van Hasselt opgenomen in Utrechtse expositie

Partnerbijdrages

HASSELT - Wolter van Hasselt maakte in 2009 een twee maanden durende pelgrimstocht van zijn woonplaats Hasselt naar Santiago de Compostela. Later dat jaar zou blijken dat hij die solofietstocht had volbracht met een gezwel in zijn darmen. Op 30 juli overleed Wolter van Hasselt aan de gevolgen van dit gezwel. Het verslag dat hij maakte tijdens zijn tocht wordt op dit moment in zijn geheel gexposeerd in museum Catharijneconvent Utrecht, tijdens de tentoonstelling 'Pelgrims Onderweg naar Santiago de Compostela'. Hieronder is een klein deel te lezen.

Hasselt, zaterdag 16 mei 2009
"Als je erover kunt dromen, kun je het ook doen, is een uitspraak van Walt Disney. Nou voor mij begint vandaag de reis naar Santiago de Compostela. Al een paar jaar droom ik ervan om deze tocht te maken. Vanmorgen de fiets gepakt, wat praktische tips gekregen van Gerda (toch fijn zo'n rechterhand, links kan ik mezelf goed redden). Afscheid genomen bij Ruimzicht onder de toren van Hasselt."

Woensdag 20 mei 2009
"Net even Gerda gebeld via In Balans, dat ik nu echt in het buitenland ben. Wat een bloemenpracht langs de weg en dan die combinaties! Zelfs Harry Pierik kan hier niet tegen op. Hele velden met witte margrieten, paarse koekkoeksbloemen, gele boterbloemen en blauwe campanula's op lange stelen."

Donderdag 21 mei 2009 (Hemelvaartsdag)
"Nou, de hemel is niet blauw, als die hier boven is, maar het is nog vrij rustig. Een lange nacht gemaakt met veel dromen, veel lege kisten opgehaald, ook in Vollenhove en heel veel met planten gewerkt. Nu, de werkelijkheid is anders, vandaag verder op weg. Waar de weg gaat zal ik wel zien en waar hij eindigt ook. Uit het boekje van Ilja! Ik heb ontdekt dat ik de energie kan opbrengen... de vastbeslotenheid om door te gaan. Ik heb ontdekt dat de geest het lichaam kan verrassen, als je maar blijft volhouden dat je het kunt."

Vrijdag 22 mei 2009
"Ik heb het zelf heel goed naar m'n zin gehad en sta versteld van mijn uithoudingsvermogen. Ik fiets iedere dag met plezier en mijn knie doen het goed. Wat spierpijn in mijn bovenbenen maar voel me heel erg lekker. (...) Het is net een droom die je uitvoert, het is ook eigenlijk mijn droom maar de uitvoering is tot nu toe nog zo gewoon. Of hoort dat bij dromen, er komt altijd weer een goed eind. Je moet me trouwens zien hiesen en hijgen als ik zo'n bergje op moet, maar na een paar minuten ben ik het weer vergeten, dan is er weer een afdaling, en daarna weer een klim. Het is net het gewone leven."

Zondag 31 mei 2009
"Soms raak je iets uit koers, maar het einddoel staat vast. Dan is een omweggetje meer dan de moeite waard. Haast heb ik niet. Als het zo door gaat kom ik met de vingers in de neus (op tijd) aan in Santiago. Niet te voorbarig, jongeman, je bent er nog niet! Dit stuk kan me niet meer afgenomen worden, en het is net of het een droom is."

Dinsdag 2 juni 2009
"Onderweg ging het even beetje moeilijk en toen dacht ik: 'God als U mij ondersteunt, toon dat dan door onderweg even een vlinder te sturen'. Nog geen vijf tellen later vliegt er een dwars voor me langs, en even later een blauwtje met me op. Mijn zekerheden zijn als een huis, maar mijn vertrouwen soms een kartonnen doos."

Zaterdag 18 juli
"Heb veel talen gehoord, maar geen Nederlands. En dan voel ik me toch eenzaam tussen al die mensen. In de natuur waar ik helemaal alleen was, soms wel uren voordat ik iemand zag, voelde ik me prettiger."

Vrijdag 24 juli 2009
"Het einde van mijn zwerftocht, vermoeid kom ik Santiago weer binnen. De Camino volbracht. (...) En daar sta je dan: voldaan, vermoeid en met dubbele gevoelens. Ik zal het missen, maar nooit vergeten. Morgen nog wat in de stad rondkijken en zondag met de bus naar Porto, om maandag Gerda te verwelkomen. Ik verlang ernaar, en vol vertrouwen ga ik de komende jaren in."

Zaterdag 25 juli 2009
"De waarde van deze reis zal zich manifesteren in een later deel van mijn leven. Er is veel losgemaakt. Ik zie en hoor heel veel mensen die allemaal op zoek zijn naar de diepere bewustzijn waarin de positieve waarden van het leven tot uiting komen. Ik geloof (in de kerken en kathedralen heb ik het niet gevonden) in een nieuwe aarde waar liefde, vrede, harmonie en vertrouwen de basiswaarden zijn. Het komt eraan. Ik heb het onderweg ervaren. Het was schitterend, en het zal nog mooier worden! Bon Camino!"