Genemuider patatkraam in Polen: ‘Hard werken, maar mooi en dankbaar’

NADARZYN/GENEMUIDEN - Deze website is deze week af en toe wat minder actueel. Dat heeft een reden: samen met een aantal anderen is de redacteur van deze krant deze week bij de patatkraam in Nadarzyn (Polen), waar een Genemuider patatkraam Oekraïense vluchtelingen voorziet van patat en een snack.

En (al dan niet gesponsord) fruit, zo af en toe. “We weten sinds zondag dat bijna niemand daar groente of fruit krijgt”, zegt Genemuidenaar Luuk Kleine. “Dus het is natuurlijk mooi om mensen te verlichten met een warme hap en ook iets gezonds. Het is gaaf om te zien dat bijvoorbeeld kinderen elke dag terugkomen.” Ook hij is deze week aanwezig in Polen. “Ik vond na een aantal weken van het bestaan van de patatkraam al: ‘waarom sta ik er niet?’. Dat lukte in het begin niet, maar voor mezelf kon ik niet wegblijven”, zegt hij over zijn aanwezigheid.

En zo vertrok er zaterdagmorgen rond 5.00 uur een busje met vijf vrijwilligers naar Nadarzyn, een plaatsje in de buurt van de Poolse hoofdstad Warschau. “Voor de vluchtelingen is dit natuurlijk ook iets leuks als afleiding. Want je zit er maar dag en nacht op je schuimmatrasje”, zegt Kleine.

Dat is voor André Ströhmeijer uit Genemuiden ook wel een drijfveer. “Sinds dat de oorlog er is, je hoort van alle ellende, stel ik mezelf de vraag: ‘Wat kan ik eraan doen?’ En ik kreeg de de vraag om hiernaartoe mee te gaan uit mijn directe kennissenkring. Nou, dan kun je niet genoeg redenen bedenken om het niet te doen”, vertelt hij. “Alles wat je dan doet, is dan hopelijk ter verlichting van wat de mensen allemaal al meegemaakt hebben.” 

Zijn dochter ging al eerder naar Polen, maar was daar aan de grens met Oekraïne. “Mijn verwachtingen waren dus gebaseerd op wat mijn dochter aan de grens had meegemaakt”, merkt hij. “Daar werkten ze destijds door van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Hier zijn de werktijden wel wat anders. Maar toch is het met vijf man wel hard werk en doorpezen.”
Daar sluit Kleine zich bij aan. “Het is hard werken, maar het is wel mooi en dankbaar werk”, zegt hij. Ook het team draagt daaraan bij, wat hem betreft. “Het is grappig om te zien dat we met mensen van diverse pluimage zijn. We zien verschillende mogelijkheden om de mensen te helpen.”

Zo bestaat het team uit mensen van student tot gepensioneerde (Cees Nieuwenhuis uit Genemuiden). “We hebben het goed met elkaar”, vindt Kleine. En dat zegt ook Kampenaar Martijn Schreuder (student), die voor de tweede keer in de kraam staat. “Ik ben met twee verschillende teams gegaan”, zegt hij. “En beide keren is het gaaf om er te zijn.”

Ströhmeijer krijgt deze week weinig mee van het nieuws vanwege de uren in de kraam, merkt hij op. “Dus ik weet niet hoe het thuisfront is van de mensen die aan onze kraam komen. Onze vaste bezem-jongen gaat terug, dat is goed nieuws. Maar in de Donbas is het natuurlijk fout, zoals het nu gaat.”

De gevolgen van de oorlog zijn wel zichtbaar, vindt hij. “Je ziet wel de ellende. Hoe ze erbij lopen, bijvoorbeeld in de kleren die niet matchen. Sommigen lopen in kleren die ze gekregen hebben en dan zie je dat alles een beetje bij elkaar gezocht is. Dat doet je wel wat, ik vind het best wel aangrijpend.”
De actie ondersteunen kan via de site doneren.christianrefugeerelief.com door bij project ‘Genemuiden helpt aan de grens’ te selecteren.