Raadscolumn ChristenUnie: ‘Week van de duurzaamheid’

Deze week is het de week van de duurzaamheid. Een belangrijk thema dat zeker aandacht verdient. Duurzaamheid is iets wat ons allen bezig houdt. Tegelijkertijd is het bijna een leeg begrip geworden, op zoveel facetten is het woord duurzaamheid van toepassing. 

Duurzaamheid is iets wat intussen ingebakken zit in ons dagelijks leven. We scheiden ons afval, we gaan bewust om met waterverbruik en we zetten in de winter de thermostaat een graadje lager. We investeren in zonnepanelen, isoleren onze woning of plaatsen een warmtepomp. Als we tenminste over voldoende financiële middelen beschikken. En ons vervoer gaat er anders uitzien. We maken afgewogen keuzes tussen de (elektrische) fiets of de auto waarbij gezond bewegen mooi meegenomen is.

Een duurzame levensstijl sluit aan bij onze opdracht als rentmeester van deze aarde. We voelen als ChristenUnie die verantwoordelijkheid en willen graag bijdragen aan een duurzame gezonde leefomgeving.

We zien dus heel duidelijk de noodzaak van verduurzaming. De afgelopen decennia hebben we een levensstijl ontwikkeld waarin we meer opmaken van alles wat de aarde levert, dan dat er beschikbaar komt. De voorraden fossiele brandstoffen als olie en gas putten uit. We merken dat de grondstoffen opraken. 

En daarmee staan we met elkaar voor een grote uitdaging. Op heel veel vlakken kunnen we zelf een bijdrage leveren. Maar de grote vraagstukken moeten we echt met z’n allen aanpakken. Dat is een spannende opdracht. Neem als voorbeeld de energietransitie in onze gemeente. We moeten overschakelen naar nieuwe energiebronnen om in de toekomst onze huizen warm te houden. In Zwartewaterland willen we in 2030 minimaal 49% van alle energie die we gebruiken, binnen onze gemeente duurzaam opwekken en in 2050 geldt dit voor alle energie. We hebben al flinke stappen gezet door meer ruimte te maken voor zonnepanelen op daken en voor erfmolens in het buitengebied. Als vervolg ligt onze focus op de zoekgebieden voor windmolens om onze ambitie echt waar te maken. 

Dit betekent echter wel iets voor de invulling van ons landschap. Het vraagt om een zorgvuldige belangenafweging, om keuzes en om leiderschap. Het gaat hier over de toekomst van onze kinderen. Hoe geven we de aarde door? Eén ding staat vast, de komende jaren moeten we stappen zetten om aan alle eisen van duurzaamheid te voldoen. We bouwen daarmee aan onze toekomst en die van de komende generaties als goede rentmeesters die de aarde mogen beheren.

Bernhard Aalbers, raadslid ChristenUnie